Verrassing 23-11-2009

Afgelopen vrijdag werd René heel erg verrast. René is namelijk vandaag 23 November jarig. Zijn ouders en vriend Patrick waren daarom als verrassing afgelopen weekend op bezoek in Praag. Vrijdagavond heb ik René opgehaald van zijn werk en toen we thuis kwamen werden we verrast door Sinterklaas (Patrick) en 2 Zwarte Pieten (Pa en Ma). We stonden nog beneden in de hal en René was verbaasd en herkende Patrick en zijn ouders eigenlijk niet! Niet zo gek uiteraard als je geen bezoek verwacht. Het was dus een hilarische ontmoeting in de hal.
’s Avonds gegeten bij een lokaal café/restaurant. Het was erg lekker en erg gezellig met Tsjechisch gerechten en grote glazen bier. Er stond nog voetbaltafel waar de ‘jonge heren’ zich op hebben uitgeleefd. Later werd er nog een heuse wedstrijd Tsjechië- Nederland gespeeld met de plaatselijke jeugd.

Zaterdag zijn we naar de Praagse burcht gegaan. Hier hebben we de Sint Vitus kathedraal bezocht en het gouden straatje bezocht. Het was perfect weer, met een beetje zon en niet te koud. Vanaf burcht naar beneden naar de rivier gelopen. We zijn geëindigd op het oude stadplein met een biertje.

Zaterdagavond gegeten bij het restaurantje bij ons beneden. Hier waren René en ik nog niet geweest maar het was verrassend goed. De menukaart was alleen in het Tsjechisch maar de zoon van de eigenaar (een jongen van een jaar of 15) deed heel goed zijn best om de kaart te vertalen naar het Engels.

Zondag begon de dag nogal mistig maar gelukkig verdween deze toen we buiten kwamen. We zijn naar de televisietoren gegaan. Waarvan je een goed uitzicht hebt over de stad Praag. Hierna zijn we door de joodse wijk gelopen. Praag heeft een groot aantal synagogen in de stad. Deze zijn gespaard door de nazi’s. De Nazi’s hebben dit gedaan om een museum te maken van ‘een uitgestorven ras’. Wat een ratten die Nazi’s.We hebben zelf de Spaanse Synagoge bezocht. Deze is mooi door de Moorse invloeden.

Toen we thuis kwamen was de lift kapot. Dat betekende dus dat we met de trap naar boven moesten. We wonen op de 7e etage, dus dit was een aardige klim. We hebben daarom besloten om vanavond thuis te blijven en René en Patrick zijn boodschappen gedaan. Die twee heren kunnen lekker koken dus hadden net als een echt professioneel keukenteam in ‘no time’ een lekkere maaltijd in mekaar geflanst.

Vanochtend is iedereen weer vertrokken naar Nederland en René naar zijn werk. We kunnen dus terug kijken op een geslaagde verrassing en een mooie viering van René’s verjaardag.

Groetjes
Sandra

Wenen 19-11-2009

Vorig weekend zijn we een lang weekend naar Wenen gegaan. Dinsdag was het een Tsjechische feestdag. Dus met 1 dagje extra vrij nemen hadden we een lang weekend vrij. Onder het mom van; "Nu het nog makkelijk kan”. Want ja, dat zal er de komende maanden wel niet meer van komen, als we tot onze oren tussen de voedingen en vieze luiers in zitten. Dit schijnt namelijk ons nog allemaal te wachten te staan. Maar nu kijken we hier ook nog gewoon naar uit.

We zijn zaterdagochtend vertrokken en binnen 3 ½ uur waren we in Wenen. Nadat we in ons hotel ingecheckt hadden zijn we eerst even gaan lunchen. Daarna hebben we de Naschmarkt bezocht. Deze markt heeft heerlijke delicatesse van Italië (worsten, hammen, kazen, olijven en verse pasta’s maar ook natuurlijk groenten en fruit). Het water liep ons uit de mond. Zo’n markt hebben we helaas nog niet ontdekt in Praag. En wij als echte lekkerbekken missen dit wel een beetje. Maandagochtend hebben dus maar een voorraadje ingeslagen.

’s Avonds heerlijk gegeten in een mooi Weens restaurant, lekker niet toeristisch, de Wiener Schnitzel stond gelukkig niet op de kaart). Na een lange dag slenteren door de stad en een volle buik lekker gaan slapen.

Zondag was een prachtige dag. Lekkere blauwe lucht met een stralende zon. We hebben dus lekker gelopen door de stad. Mijn bedoeling was natuurlijk om naar Sissi museum te gaan maar gelukkig voor René was het zo’n geweldig weer en dus te mooi om ergens binnen te lopen. We hebben heerlijk in een park op het terras gezeten. En daar genoten van lekkere koffie en een gebakje (geen Sachertorte). Maar eigenlijk hebben we met name genoten van de mensen om ons heen. Er was een soort oorlog gaande met als doel een tafeltje veroveren.

Wenen was zich al helemaal aan het voorbereiden op de kerstdagen. De eerste kerstmarkten waren al geopend. Heerlijke kitsch kraampjes! Maar toch heb je dit soort kraampje snel gezien!

Maandag zijn we richting de Oostenrijkse bergen gereden. We hadden gehoopt een leuk dorpje met idyllisch slaapplek. En het liefst nog in de sneeuw. Helaas was ons dit niet gegund en werd het weer slechter. We hebben besloten om toch maar naar huis te rijden. Dit hebben we gedaan via 80 km wegen in het donker, de regen en zelfs een beetje mist. We waren dus blij toen we thuis aankwamen.

Zo dit was het weer even

Groetjes

Sandra

Druk, Druk, Druk 13-11-2009

Wie had dat gedacht, een niet werkende vrouw die het gewoon druk, druk, druk heeft? Neem nou afgelopen weekend. We zijn vrijdagochtend met de auto vertrokken naar Nederland. De rit verliep weer prima. Alleen in het rur gebied hebben we een beetje file gehad. ‘s avonds kwamen we aan bij mijn ouders in Amersfoort. Daar hadden we frietjes besteld met Soer Vleisj (Limburgs zuur vlees).

Zaterdagochtend is René al vroeg opgestaan. Hij wilde een voetbalwedstrijd van zijn neefje Stan bijwonen. Tja daar staat tegen over dat je vroeg op moet!! Ik ben ’s ochtends samen met mijn moeder boodschappen gaan doen. Lekker een aantal dingen kopen die je in Praag niet kunt krijgen. Denk aan kaas, pindakaas, stroopwafels etc. Verder nog shoppen in de stad om de laatste babyspulletjes te kopen. Rustig en gezellig shoppen met een lekker kopje drinken zat er niet bij. Het was een race tegen de klok. Sorry Mam!!!

Zaterdagmiddag had ik namelijk met Anneriken en Eveline afgesproken. Om lekker te lunchen en uiteraard bij te kletsen. Erg gezellig natuurlijk weer! Daarna werd ik opgehaald door mijn ouders en zijn we gezamenlijk naar Duiven gereden. Waar we met z’n allen bij de ouders van René hebben gegeten.

Zondag zijn we naar Limburg gereden waar we ’s middags bij de doop van Skip waren. Ik mocht Peettante spelen. Skip was weer heel veel gegroeid en veranderd. En met dat snelle groeien ben ik weer heel blij want dan past Skip niet meer in die kleine babypakjes . Kortom deze mogen we lenen hier in Praag. Dus Skip blijf maar lekker goed door eten!!

’s Avonds zijn we vertrokken weer terug naar Praag. Op zondag kun je heerlijk doorrijden in Duitsland. De vrachtwagens mogen op zondag in Duitsland tot 22:00 niet rijden. Dus rijden maar. We waren uiteraard wel blij dat we thuis waren. Lekker weer in ons eigen bedje slapen na een leuk maar druk weekend.

Maandag was voor mij wel een beetje een rustdag. Ik heb de boodschappen en babyspulletjes opgeruimd. Maar verder lekker relax aan gedaan. Maar de rest van de week weer lekker bezig geweest. Donderdagochtend ben ik met René naar het ziekenhuis geweest voor een Echo. Bij onze 20 weken echo bleek namelijk dat de placenta aan de voorkant lag en erg laag. Kortom er moest even gecheckt worden of de placenta straks niet voor de ‘uitgang’ zou liggen. En uiteraard hoe het gesteld was met de groei van ons kindje. Nou die groei zit wel goed, onze kleine Uk loopt qua gewicht al een week voor op het gemiddelde schema. En dat terwijl ik nog steeds maar een kleine 6 kg ben aangekomen. Kortom dat kindje is lekker van mij aan het snoepen.
Het was wel heel fijn om samen met René naar het ziekenhuis te gaan. Nu hebben we zelf kunnen ervaren hoe dit ziekenhuis is. En tot nu toe hebben we daar een heel goed gevoel bij.

Donderdagmiddag ben ik naar een bijeenkomst geweest met allemaal jonge moeders. Dit waren allemaal dames die bevallen zijn in Praag. Veel zijn in hetzelfde ziekenhuis bevallen waar ik ook gepland heb om te gaan bevallen. De verhalen waren allemaal erg positief en dat is natuurlijk fijn om te horen. Veel dames wonen al langere tijd in Praag en zijn geëmigreerd. Sommige zijn getrouwd met een Tsjechische man. En wonen bijna allemaal in dezelfde buurt als wij. Kortom erg handig om veel ervaringsverhalen te horen.

’s Avonds hadden René en ik een afspraak met een soort van verloskundige die ons een hoop dingen kon vertellen over de verschillende fases tijdens de bevalling. Maar ook hoe ze in de Tsjechische ziekenhuizen hiermee om gaan. Het blijkt dat het aantal keizersneden in Tsjechië de laatste jaren fors gestegen is. Dit komt vaak doordat de ziekenhuizen vaak kiezen om de bevalling ‘in te leiden’ Dit wil helaas niet altijd zeggen dat de bevalling snel vordert. En kan dan uiteindelijk resulteren in een keizersnede. Kortom als het voor ons goed voelt kunnen we het beste zo lang mogelijk thuis blijven, zodat het voor de artsen in het ziekenhuis goed opschiet.

Kortom een hele dag vol met babyverhalen. Maar het was wel heel goed om alle verhalen te horen en een soort bevestiging en herhaling te krijgen op de verhalen die ik al gehoord of gelezen had.

Nou luitjes, dat was het weer even.
Groetjes
Sandra