Speeltjes 26-10-2009

Vorig weekend waren de ouders van René voor de eerste keer in Praag. Ze vonden het heel fijn. Ze kunnen eindelijk een beter beeld vormen hoe wij leven in Praag. Voor ouders is het vaak heel moeilijk als kinderen ver weg wonen, terwijl wij lekker wonen en leven in een mooie stad. En ons inmiddels zo thuis voelen, zodat we tot nu toe geen heimwee hebben. De ouders van René hebben alleen erg veel pech gehad met het weer. Van de 5 dagen dat ze Praag bezocht hebben, waren er 4 met regen gevuld. Ook de temperatuur was erg laag, het was gemiddeld 5 graden terwijl het één week eerder nog 26 graden was!!!

Toch hebben we de dagen goed weten in te vullen. We hebben verschillende gedeeltes van de stad laten zien. Zijn ook in diverse winkelcentra geweest (daar was het warm en droog).

Verder hebben we in de buurt van Praag de stad Kutna Hora bezocht. Onderweg hebben we de eerste sneeuw gezien. Niet veel (we hebben geen sleetje kunnen rijden) maar toch het was mooi om de eerste witte stukjes sneeuw te zien.

In Kutna Hora was ook grijs en nat, we hebben daarom alleen de basiliek bezocht.

Afgelopen weekend stond in het teken van laatste schilderijtjes en foto’s ophangen. Maar ook in het teken van wielen! Vrijdag hebben we eindelijk onze nieuwe auto gekregen (hiervoor reden we nog in een huurauto). René is zoals iedere man in zijn nopjes met zijn nieuwe speelgoed.

Dit was niet het enige speelgoed op wielen. We hebben ook een kinderwagen gekocht. Deze is uiteraard direct in elkaar gezet en René kon racen in de gang!

Hier in Praag heb ik het nog steeds erg naar de zin. Ik heb genoeg te doen dus ook het werkende leven mis ik nog niet. Met de zwangerschap gaat het ook prima. Ik heb eigenlijk geen klachten. 's avonds iets meer moe en af en toe klein beetje last van de rug. Maar eigenlijk mag dat niet echt een naam hebben. Ik ben nu 29 weken zwanger en het laatste trimester is nu officieel begonnen. Het schijnt dat de kwaaltjes er nu weer aan gaan komen. Nou laat maar komen want ik kan ze aan!!! hahaha zei ik stoer.

Het is nog steeds niet echt te bevatten dat ik straks mijn eigen kleine hummeltje kan vasthouden. Heel vreemd! Al is het wel gezellig in de buik en voel ik die kleine lekker rond zwemmen.

Dat was het weer even.
Groetjes Sandra