Lief Schatje 31-12-2009

Even een update van ons nieuwe leventje. Anne is een ongelofelijke lieve baby, tot nu toe!!! Ze slaapt goed en kijkt heel vredig. Echt interactie is er natuurlijk nog niet maar je kunt wel ongelofelijk lekker met haar knuffelen.

Ik geef Borstvoeding maar heb helaas last van tepelkloven. Ik kan nu uit ervaring zeggen dat dit echt pijn doet. Iedere keer worden de wondjes weer open gemaakt. Ik loop dus nu rond met 'tepelbeschermers' een soort lekbakjes met aan de bovenkant gaatjes zodat er lucht bij je tepels kan komen. Het is nu afwachten totdat de tepels herstellen. Echt genieten van borstvoeding geven doe ik dus op het moment niet. Maar als ik naar het voldane gezichtje van Anne kijk, geeft dit mij ook wel weer voldoening.

Dinsdag zijn we naar de kinderarts geweest (in Tsjechië gaan je naar een kinderarts i.p.v. consultatiebureau). Anne was al gegroeid en uiteraard aangekomen maar schijnbaar nog niet genoeg. Er werd gezegd dat ze zo'n 20 gr per dag aan moet komen. Anne was maar 12 gr per dag aangekomen. We hoefde ons nog geen zorgen te maken maar we moesten wel vanmorgen op controle terugkomen. Anne slaapt veel en we moesten haar vaak wakker maken voor de volgende voeding. Er was mij vertelt dat er maximaal 4 uur tussen de voedingen mocht zitten. Nu had de kinderarts geadviseerd om de 2 1/2 uur te voeden. Ze is bewegelijk en voelt goed aan, dus echt zorgen maakten we ons er niet over.
Vanochtend bleek dan ook dat ze in twee dagen 90 gram was aangekomen. Zo zie je maar het is altijd een moment opname. We moeten volgende week vrijdag weer terug naar de kinderarts. En dan zien we wel of ze voldoende blijft aankomen.

Tot de volgende update!
groetjes Sandra

1e Badje en wandeling 25-12-2009

Op 1e Kerstdag wil iedereen er schoon en fris in kerstoutfit bijlopen. Een Kerstoutfit hadden we niet voor Anne maar haar eerste badje thuis konden we wel regelen.

Alles moest bij elkaar gezocht en klaar gezet worden. Want als je zo’n kleintje uit het water tilt moet ze snel gedroogd en weer lekker warm aangekleed worden. We waren er klaar voor, het badje hadden we vol laten lopen. Maar ik vond het eigenlijk te warm. En je wilt toch niet dat je kleine meid zich verbrand aan het te warme water. Drie mensen die tegen mij zeiden dat het wel meeviel. Maar ja, moeders wil is wet. Uiteindelijk bleek dat het water helemaal niet te warm was, eerder een beetje te koud. Hmmm ik moet duidelijk nog een beetje oefenen met moedertje spelen.

René wilde Anne in het badje doen en stond dus klaar met Anne in zijn handen. Toen bleek dat hij zijn mouwen en horloge nog aan had. Zo goed voorbereid dus en nog lekker klungelen! Ik heb Anne dus maar snel overgenomen en in badje gedaan. René heeft haar verder weer aangekleed omdat ik me toch nog wat slap op de benen voelde. Zo'n operatie mag je niet onderschatten en gelukkig luister ik dus goed naar mijn lichaam en geef ik het stokje over aan papa.

Op 2e Kerstdag was het prachtig weer in Praag. Lekker strak blauwe lucht en zonnetje aan de hemel. Een perfect moment dus om een eerste wandelingetje te gaan maken. Nadat Anne goed was ingepakt hebben we met z’n allen lekker langs de rivier gelopen. Er liepen veel mensen en de zwanen en eenden werden gevoerd. Dat kunnen we straks lekker vaak gaan doen ‘eendjes voeren’.

Thuiskomst 24-12-2009

Woensdagmiddag kreeg ik te horen dat ik de volgende dag naar huis mocht. Ik zou dan alleen zaterdag voor de hechtingen terug moeten komen. Nou dat wilde we wel hoor!! Ik voelde me zo goed en deed de verzorging van Anne al helemaal alleen dus waarom nog langer blijven. Ook de kinderarts gaf toestemming om Anne naar huis te laten gaan. Anne was namelijk al in gewicht toegenomen door de borstvoeding.

Donderdagmorgen kwam René me ophalen. Zodra René binnen was, kwam er een verpleegkundige die even de financiën in orde wilde maken. Tja, als je alleen op een kamer wilt liggen moet je daarvoor extra betalen. Wat dan wel raar is als dat in cash voldaan dient te worden. Blijft een beetje raar in een oost europees land. Je voelt toch dat ze geld uit je zak willen kloppen omdat je een buitenlander bent. Maar in het ziekenhuis waren ze wel allemaal even vriendelijk en behulpzaam.

We hebben nog een tijdje op de komst van de kinderarts moeten wachten voor de laatste check van Anne en haar papieren. Maar om 11:00 liepen we dan eindelijk het ziekenhuis uit. Anne hadden we lekker dik ingepakt . Het gaf wel een apart gevoel om met z’n drieën terug naar huis te rijden.

Thuis aangekomen werden we opgewacht door de opa’s en oma’s. De voordeur was mooi versierd en ook in de woonkamer hingen slingers en roze ballonnen. Er was zelfs gedacht aan roze kaarsen.

Na de lunch ben ik snel op bed gaan liggen want ik was nog wel heel erg moe. Maar dat kwam misschien ook wel omdat ik die nacht samen met Anne een beetje gespookt heb. Eerst borstvoeding geven. Toen had ze de hik daarna kon ze niet in slaap komen en waardoor??? Ze had gegeten, een schone luier dus wat kan het nog meer zijn?? Na twee en een half uur aanmodderen heb ik nog maar geprobeerd borstvoeding te geven en mevrouw viel gelukkig direct in slaap.

Volgende keer weer meer babyverhalen want tja Anne heeft nu in ons leventje de hoofdrol!

Groetjes Sandra

Ziekenhuis ervaringen 25-12-2009

Zaterdag; na een lange nacht van veel woelen en wakker zijn begint er om 5:30 weer leven op de gang. De hele nacht is om het uur ook mijn bloeddruk gemeten. ’s Ochtends werd er direct bloed geprikt voor de laatste controles. Wel 6 buisjes, echt iets voor Sandra ( een held met prikken en bloed). Samen met René gewacht op wat er gebeuren ging. Ondanks dat we in een vreemd land zitten en opeens in een ziekenhuis zijn beland, zijn we redelijk rustig. We hebben het volste vertrouwen in de artsen en laten alles over ons heen komen.

Opeens werd er om 9:30 gezegd dat ik nog even kon gaan douchen. Om 9:45 liepen we samen met de gynaecoloog de trap op richting OK. Een gang donker en erg rommelig. Heel snel naar de OK op de OK tafel liggen. Daar werden de eerste infusen aangesloten. Ik voelde langzaam warm worden en dit gevoel herkende ik gelukkig, een voorteken van flauwvallen. Dus ik heb dit aangegeven aan de OK assistent. Gelukkig werd de OK tafel gekanteld zodat het gevoel wegzakte. Even later lag ik al onder zeil!

Het volgende moment werd ik een beetje wakker gemaakt door René in een operatiehemd en met Anne op de arm. Anne nog een beetje onder het smeer. Maar daarna werd ik doorgereden naar de mid care afdeling om een beetje uit te slapen. Gelukkig heb ik dat eerste beeld goed op mijn netvlies. Want tja opeens ben je moeder.

Om 12:00 mocht René even bij me te komen. Dat was wel heel fijn! Helaas mocht hij niet te lang blijven. Dus er zat niets anders op om veel te slapen. Om 15:00 werd voor het eerst Anne gebracht en was René gelukkig meegekomen. Heel apart want ja, echt geloven dat die kleine meid van jou is doe je nog niet echt. Ik lag naast een Tsjechië vrouw die een tweeling had gekregen. We hebben een beetje geprobeerd te praten in het Duits. Na een lange nacht kregen we een ontbijtje. Mijn buurvrouw werd er misselijk van. En werd geholpen om even recht te zitten op de rand van het bed. Ik werd ook even geholpen om te zitten. Dit ging gelukkig goed en ik werd gelukkig ook niet misselijk.

Na nog een paar uur wachten werd ik om 10:30 geholpen in een oude rolstoel met een typisch uitziende Tsjechische broeder, in een oude lift (soort goederenlift) naar beneden gebracht. Daar beneden zaten René en de kersverse opa en oma te wachten. Het was een fijn weerzien. Anne werd ook even gebracht.

Anne werd om de 3 uur bij me gebracht. Zondag en maandagnacht heeft Anne nog bij zusters geslapen zodat ik een goede nachtrust zou hebben. Ik was ook nog niet mobiel genoeg om Anne uit haar bedje te halen.

Vanaf dinsdag verbleef Anne de hele dag en nacht bij me. Dat was wel heel speciaal om aan elkaar te wennen en samen te klungelen om borstvoeding te geven. De verpleegkundige hebben me de dagen ervoor geholpen met het aanleggen van Anne aan de borst. Maar ’s nachts was ik te eigenwijs om hulp te vragen. Dus ik met Anne ’s nachts wat geklungeld. Maar het is toch gelukt. En de borstvoeding is aardig op gang gekomen. En goede borstvoeding zorgt voor goede spuitpoepluiers. Papa kreeg bij de eerste luierverschoning de vuurdoop!

Woensdagmiddag kreeg ik te horen dat ik de volgende dag naar huis mocht. Heel blij dus, net voor de kerst thuis!

De volgende keer meer daar over.

Liefs Sandra

Prachtig koud winterweer in Praag

De ouders van Sandra gisteren aangekomen. Ze hebben ruim 15 uur in de auto gezetten. Maar ja dan zie je ook wel wat !

Gelukkig gaat het met de Moeder en Anne goed. Sandra is vanmorgen naar de kraam afdeling gegaan. Beide zijn nu dicht bij elkaar.

Wat een plaatje he ... Papa ontzettend gelukkig met dit kerst cadeautje.

Een gezonde Meid en heet Anne Petronella Sophia

Moeder en Dochter maken het goed. Zaterdag 19 December 2009. Om 10:13 uur heeft onze dochter Anne
het levenslicht gezien. 49 cm en gewicht van 2950 gram !!

morgen hebben wij de mooiste baby van de hele wereld

He Blog lezers,

Misschien hebben jullie het al via de tam tam gehoord. Morgen is D Day.. niet verwacht. Maar zoiets heb je nu eenmaal niet in de hand. Vanavond tegen een uur of 8 heb ik Sandra naar het ziekenhuis gebracht. Sandra + heeft haar intrek genomen in een prachtige kamer. Enkele checks maar gelukkig is alles oke..... althans  zodanig dat we ons geen zorgen hoeven te maken.

Waar denk je dan aan ...alleen in Praag..buiten - 10 Sneeuw wind om het huis... Dan denk je terug aan het afgelopen jaar. Dieren spotten.. bambi.  Het lachen wat we gedaan hebben.. de stap naar Praag .. het missen van het vliegtuig.. het verkeerde paspoort meenemen en de dame op schiphol zegt. Maar meneer dit bent u echt niet! De geweldige leuke bbq met de ouders van Sandra, mn ouders mn vrienden..alle flessen wijn opdrinken om niets achter te laten in Duiven. Het samen ontdekken dat Sandra zwanger is. Sandra ten huwelijk te vragen met een prachtige bos rozen die wij samen in de rivier Vltava hebben gegooid. Genieten van de kleine dingen. Elkaar laten schrikken. Op de A1 kijken naar een prachtige lucht. Foto's maken op de veluwe. Een zwerm spreeuwen zien dansen in de lucht.  Een lekker glas wijn. Sandra die had samen gespannen met mn ouders en Patrick..die pardoes voor de deur stonden als sinterklaas en piet. De mooie woorden van Sandra tijdens het ja woord. Die alle vezels in je lichaam raken. Ja mooie beelden zijn het om te koesteren.

Morgen..............geen idee wat er gaat komen...we zien wel en maken er iets moois van

Dat is even schrikken 18-12-2009

Afgelopen woensdag was het even schrikken. Ik was erg positief over het verloop van mijn zwangerschap maar het blijkt nu dat het minder gaat. Gisteren ben ik voor het eerst bij een gynaecoloog geweest die verbonden is aan het ziekenhuis waar ik geregistreerd ben.
Gisteren bleek dat ik teveel eiwitten in mijn urine had. En dat mijn bloeddruk te hoog was. Dit bleek in de laatste twee weken zich al te ontwikkelen echter heeft de andere Gynaecoloog hier niets over gezegd.

Ik heb nu dus direct medicijnen gekregen voor mijn bloeddruk. En moest vandaag terugkomen om weer bloed af te laten nemen. Verder zijn de urine en bloeddruk weer gecontroleerd. Ze hebben de bloeddruk meerdere malen in een uur gecontroleerd. Maar helaas bleef deze hoog. Ik heb dus weer andere medicijnen erbij gekregen. En moet morgen in het ziekenhuis komen voor een extra controle.

Het vervelende was dat de Gynaecoloog me afgelopen woensdag probeerde uit te leggen dat ze denkt aan Pre-eclampsie. Ik wist echt niet wat ze ermee bedoelde. Ik heb dan ook gevraagd om me dit op te schrijven en dan zou ik wel via internet uitzoeken wat het was. Blijkt dus dat ze denkt aan Zwangerschapsvergiftiging.

Het stomme is, dat ik geen klachten heb. Ik voel me prima. Ik heb wat lichte vochtophoping bij de enkels maar dat is het. En dat is ook nog eens redelijk normaal aan het einde van je zwangerschap. Er is vandaag uiteraard ook een echo gemaakt. Het kindje ligt goed, de groei en gewicht zijn gemiddeld en het hart klopt goed en regelmatig. De placenta is ook nog goed in orde. Ik voel zelf ook voldoende beweging in mijn buik.

De gynaecoloog heeft ons vandaag toch echt duidelijk gemaakt dat wanneer de bloeddruk zo hoog blijft we er rekening mee moeten houden dat het kindje gehaald gaat worden. Er wordt ook gesproken over een keizersnede omdat mijn lichaam op dit moment nog onvoldoende voorbereid is op een natuurlijke bevalling.

Omdat ik dus zelf geen echte klachten heb en me goed voel ben ik gelukkig ook niet bang. En heb ik vertrouwen dat ik nu onder goede en strenge controle sta. Ik ben nu ruim 36 weken zwanger en daarom ben ik ook niet bang dat het met het kindje niet goed zal gaan.

Kortom wie weet krijgen we een kerst kindje! En is dit misschien wel een van de laatste berichtjes op ons Blog voordat ik naar het ziekenhuis ga. Vandaar dat ik nog maar even snel een foto heb gemaakt van mijn buik!

Hopelijk tot snel met goed nieuws

Groetjes
Sandra

Laatste Nederlands bezoek dit jaar 15-12-2009

Mijn moeder en tante Vera waren de afgelopen dagen op bezoek bij ons in Praha. Aanstaande oma in spe wilde mijn zwangere buik nog erg graag even bewonderen.
Helaas was het weer dit keer wat slechter. Donderdag en vrijdag hebben we veel grijs, grauw en nat weer gehad. We hebben ons programma hier veel op aangepast. Dit resulteerde in warme chocolademelk of koffie met veel gebakjes eten. Verder heb ik geprobeerd om toeristische dingen te laten zien maar ook gewoon een indruk te geven van ons dagelijkse leven hier in Praha.
De Metro in Praha heeft erg steile en snelle roltrappen. Als je deze snelle roltrap niet gewent bent is er op gaan staan wel even erg spannend.

Vrijdagavond lekker gegeten bij een Argentijns restaurant. Dit restaurant had René eerder ontdekt met zijn collega’s. Het was een restaurant met verschillende ruimtes met ieder zijn eigen Argentijnse sfeer. De afwerking van alle ruimtes was super, erg goed nagedacht over elk detail. Tussen het eten door werd er af en toe een kleine dansshow gegeven. Uiteraard heeft het eten ook heerlijk gesmaakt.

Verder hebben we de afgelopen dagen genoten van de Kerstmarkt en de Kerstsfeer in de stad. Op de Kerstmarkt hebben we nog ‘Trdelnik’ gegeten. Traditionele zoete lekkernij. Het een deeg, opgerold en gebakken op een vuurtje met suiker en kaneel.

Zelf hebben we zaterdag de Kerstboom opgezet. René heeft ook zo’n foute Kerstman aan een laddertje met lampjes gekocht. En blij dat de ‘kleine jongen’ ermee was!!!

Zondag zijn we naar het stadje Karlovy Vary gegaan. Onderweg hadden we echt Winterweer; beetje sneeuw, en erg koud!

Karlovy Vary staat bekend om zijn warm water bronnen. Er zijn dan ook veel kuuroorden te vinden. Het is een stadje waar veel Russisch geld zit. Dit zie je dan ook aan de goed onderhouden gebouwen en dure winkels. In het stadje was het heel rustig in het stadje, dat vonden we maar vreemd voor zo’n toeristisch stadje. Maar misschien lag iedereen in een warm bad i.p.v. te lopen in de kou zoals wij!

We hebben dus lekker genoten van de afgelopen dagen!

Liefs

Sandra

Sint maakt een uitstapje naar Praha 5-12-2009

Ook in Praag wordt Sinterklaas gevierd. Hier heet Sinterklaas; Nikolas. Verder wordt het wel iets anders gevierd Nikolas heeft een Duivel en Engel bij zich. Stoute kinderen moeten met de Duivel mee. Maar lieve kinderen krijgen mandarijnen en snoepjes van de Engel.

Maar wij vieren de Hollandse versie natuurlijk. Via Skype hebben we zaterdag 5 dec. contact gehad met mijn ouders in Amersfoort. Daar had de Sint namelijk cadeautjes afgeleverd voor de opa en oma in spe.

Met de familie Evers in Duiven hadden we later die avond ook een live verbinding via Skype gehad. Maar ook de broer van Verony met zijn vriend Marvin waren naar duiven gekomen om te kijken wat Sinterklaas dit jaar voor ze had meegebracht.

In Duiven hadden 2 echte zwarte pieten 2 volle zakken met pakjes gebracht. Maar Sinterklaas was ons in Praag niet vergeten en we hadden onze eigen pakjes gevonden. We hadden ook chocolademelk, pepernoten, chocolade letters en speculaas klaar staan. (lekker meegenomen vanuit Nederland) Dus dat Sinterklaas sfeertje was ook hier in Praag helemaal aanwezig.

Iedereen kwam zijn eigen cadeautje aan ons laten zien. En de Neefjes Stan en Brent waren iedere keer dol gelukkig met hun cadeautje, dat zagen we aan de grote pretoogjes.

Een geslaagd avondje dus!

Groetjes

Sandra

Onze eerste woordjes Tsjechisch 5-12-2009

Hier gaat alles erg goed. We hebben het gelukkig naar onze zin in Praag. We genieten er erg van om in zo'n grote stad te wonen. We hebben alles op loopafstand. En de Stad wordt momenteel helemaal in Kerstsfeer gebracht. Het enige wat ik mis, is dat ik de mensen niet kan verstaan of gewoon een bordje op straat kan lezen. We zijn 3 weken geleden een weekend naar Wenen geweest (ligt hier niet ver vandaan) en daar viel ons op dat we de verkeers- en reclameborden gewoon konden lezen. En mensen op straat die met elkaar praten gewoon konden verstaan. Dan besef je dat je dat hier in Praag een beetje mist. Maar afgelopen donderdag is onze eerste Tsjechische les begonnen. Het was erg leuk. Al heb ik er een hard hoofd in of we de taal ooit matig zullen worden.
We zijn in de eerste les niet verder gekomen dan het alfabet langs te gaan en de uitspraak te oefenen. Bijvoorbeeld de letter ‘C’ wordt uitgesproken als [Ts] en de ‘V’ als [W]. Maar ook bijvoorbeeld het woord; ‘Stul’ de uitspraak is [ Stoel] en de betekenis= Tafel !
Snappen jullie het nog???
We hebben de les gewoon thuis en dat is ook voor straks wel erg fijn, denk ik. Dan kunnen we die kleine gewoon te slapen leggen en hebben papa en mama een uurtje les.

Zover ik weet heb ik alles nu wel geregeld voor de komst van onze kleine uk. Afgelopen Woensdag heb ik nog een controle bij mijn gynaecoloog gehad. Alles weer goed. Bloed afgegeven (krijg ik volgende week de uitslag van) en een kleine Echo gehad. Onze kleine uk ligt al met het hoofdje naar beneden. Naar alle waarschijnlijkheid draait dit ook niet meer. Ik voel ook duidelijk links onder mijn ribben het kontje zitten. En mijn rechter ribben worden regelmatig geraakt door een trap van de voetjes.
Over 2 weken zal ik voor de controles naar het ziekenhuis moeten gaan. Ik ga de komende week mijn 35e week in. Dus nog 5 weken (in het slechtste geval 7 weken). Ik kijk vol vertrouwen uit naar de bevalling. Het is misschien niet het meest leuke om mee te maken maar ik laat me gelukkig niet bang maken. Er zijn zoveel vrouwen mij voor gegaan, dus ik zal dit ook kunnen.

Afgelopen donderdag weer een uitleg gekregen van de verloskundige. We hebben alle mogelijkheden van pijnbestrijding besproken en alle voor- en nadelen ervan. Ik ben echt benieuwd hoe die bevalling me af gaat. Je kunt het allemaal niet voorspellen, dus we zullen het moeten afwachten.

Zo dat was het weer even.
Groetjes
Sandra