Ongelukje 30-1-2010

Zaterdag was het prachtig weer met veel zon tegen een mooie blauwe lucht. We hadden wel zin om naar de dierentuin te gaan. Lekker in het zonnetje lopen met het winterse landschap op de achtergrond. Na ons ochtendritueel met; opstaan, ontbijten, tussendoor Anne voeden, Anne in badje doen, zelf douchen en aankleden waren we klaar voor vertrek. In de auto met de Maxi-cosi en de kinderwagen achterin. We waren nog maar net onderweg en wilde een weg oversteken. Plotseling was daar een klap. Er was een ambulance (zonder sirene of zwaailicht) die de veiligheid van de Volvo wilde testen. De ambulance was tegen onze voorkant aangereden. Dat was even schrikken, Anne begon ook meteen te huilen. Maar we waren alle drie ongedeerd. De chauffeur van de ambulance had ons niet op tijd gezien omdat hij verblind was door de zon. Gelukkig had de chauffeur zijn schuld ook direct toegegeven.

We wisten dat op de hoek van de straat een politiebureau was. De agenten hebben ons geholpen om foto’s te maken en markering op de weg te spuiten. We stonden op de trambaan dus moesten snel van de plek weg af. De politieagenten konden ons verder niet helpen omdat zij geen verkeerspolitie waren. Tja, in Tsjechië heb je voor alles een ander soort politie. De politieagenten hebben hun collega’s gebeld en daar was het nu op wachten. Gelukkig waren we maar 2 straten verwijderd van huis. Ik ben dus met Anne naar huis gegaan omdat het nog te koud was om lang met haar buiten te moeten wachten.

René heeft op de verkeerspolitie gewacht om het proces-verbaal op te maken. Dit gebeurt zeer zorgvuldig. Situatie schets; blaasproef en het bepalen van de gereden snelheid. Uiteindelijk heeft het ruim 2 uur in beslag genomen. Wachten is niet prettig….in de schaduw, wind en min 3!! Niet prettig? wat maakt het uit als je weet dat beide dames lekker gezond thuis zitten. Daar krijg je een warm gevoel van! Nadat de Volvo was weg getakeld en handtekeningen waren gezet ben ik naar huis gegaan. Beide dames zaten lekker op de bank te wachten. We hebben direct afgesproken dat niemand meer de veiligheid van onze Volvo hoeft te testen. Laat ons maar zelf rijden.

Liefs,
Sandra, Rene en Anne

Grote meid 28-1-2010

Afgelopen donderdag zijn we weer op controle geweest bij de kinderarts. Ook dit keer was weer alles goed. En Anne is erg goed gegroeid maar ze is maar liefst 4,470 kg en 55cm. Echt Hollands Glorie.

Oma’s op bezoek 26-1-2010

Maandagavond kwamen er twee oma’s aan op het vliegveld van Praag. Dit zijn Anne’s oma en overgrootoma. Anne is al groot geworden vinden de oma’s. Anne krijgt deze paar dagen veel Limburgse woordjes te horen, daar luistert ze erg aandachtig naar.

We hebben verschillende cadeautjes gekregen. Onder andere 2 jurkjes, nu is Anne een echt meisje geworden. Maar we hebben ook kinderliedboekjes met bijbehorende CD's gekregen. Kunnen we samen de liedjes gaan oefenen, want kinderliedjes kennen papa en mama niet meer zo goed. Ook met het zingen zelf moeten papa en mama oefenen maar dat vind Anne vast niet erg.

Verder zijn we ook heel blij met de babygym ‘Rainforest’, zeer kleurrijk en vol lichtjes en geluidjes. Net op tijd want Anne is wel toen aan nieuwe uitdagingen. Ze bekijkt en beluistert alles erg aandachtig.

De oma’s hebben een paar keer kunnen oppassen als mama bijvoorbeeld naar de kapper ging. Ook nu kwam het kolfapparaat dus erg goed van pas. En hebben de oma’s Anne een lekker flesje kunnen geven.

Vrijdag zijn de oma’s weer naar Nederland vertrokken. Ze hebben er erg van genoten en Anne ook van alle aandacht. Deze aandacht werd beloont met een flauw maar echt lachje.
Nog even voor vertrek de belangrijke foto maken van de 4 generaties.

Mama alleen op stap? 25-1-2010

Als mama een keertje alleen op stap wilt moet er vooraf iets geregeld worden. Papa heeft namelijk geen borsten met melk. Vorige week zaterdag hebben we een kolfapparaat aangeschaft. Best spannend of ik de eerste keer voldoende melk kon kolven. Je leest en hoort vaak dat het best wennen is om voor het eerst te kolven. Een apparaatje aansluiten aan je borst is toch niet echt te vergelijken met je eigen kindje. De eerste keer kolven kan daarom best teleurstellend zijn. Ik had vooraf gelezen dat het kan voorkomen dat je de eerste keer maar 10 ml melk kunt kolven. Maar gelukkig heb ik een goede melkproductie en heb ik niet echt moeten wennen aan het apparaatje. De eerste keer heb ik dan ook geen 10 ml melk kunnen kolven maar 110ml.

Hierna was het natuurlijk spannend of Anne het flesje wel zou willen leegdrinken. Een flesje is natuurlijk niet mama’s lekkere warme borst. Maar Anne doet daar, net als mama, niet zo moeilijk over. Bij papa op de arm schrokt Anne haar eerste flesje zonder problemen leeg. Na dit flesje is ze helemaal voldaan en heeft ze een erge bolle toet. Op de buik van papa is het dan ook lekker slapen!

In Sneeuwachtig Praag 18-01-2010

Wie had dat gedacht maar we hebben nog steeds sneeuw in Praag. Dit verplicht mij wel een beetje om binnen te blijven met Anne. Niet zo zeer omdat het te koud is maar meer dat het met de kinderwagen geen doen is om door de sneeuw te ploeteren.

Zaterdag zijn we wel naar buiten geweest. De meeste stoepen zijn geveegd dus met de kinderwagen zijn we met z’n drieën naar het centrum gelopen. Dit was niet geheel ongevaarlijk. In Praag heb je namelijk veel oude hoge gebouwen en de sneeuw smelt van de daken af. Dit zorgt ervoor dat er af en toe sneeuw maar ook brokken ijs en ijspegels naar beneden vallen. Op de grond vriest deze sneeuw en ijs weer aan wat voor verraderlijke gladde plekken op de stoep zorgt. Onderweg hebben we dan ook gezien dat politie stukken stoep heeft afgezet. De brandweer was bij sommige gebouwen sneeuw en ijs van de daken aan het verwijderen.

Vannacht heeft Anne op haar eigen kamertje geslapen. Tussen de voedingen zat keurig 2 1/2 uur. Maar ik werd pas wakker van haar huiltje. Bij ons op de kamer werd ik al wakker van haar geroezemoes. In het begin maakte ik wel eens de fout dat ik haar dan al uit haar bedje pakte. Maar dan sliep ze nog half en kon ze natuurlijk niet goed drinken. Hierdoor was ik 's nachts erg lang bezig. Maar vannacht ging het dus een stuk beter. En zijn we in een half uur klaar met 1 borst, verschonen en dan de andere borst. En dan 2 1/2 uur later weer!!! Maar Anne vond het vanochtend helemaal prima dat ze op haar eigen kamertje had geslapen. Kijk haar maar eens lachen!

Felicitaties 12-01-2010

Vandaag zou D-day zijn geweest. Het is allemaal wat anders gelopen maar gelukkig kunnen we er vol vreugde op terug kijken. En inmiddels mogen we al 3 1/2 week van onze kleine meid genieten.

Sinds vorige week komt de grote stroom felicitatie kaarten binnen. Post naar Tsjechië versturen kan soms erg lang duren. En zeker met de feestdagen hebben sommige kaartjes er wel heel lang over gedaan. We krijgen niet alleen veel leuke kaartjes binnen maar ook pakketjes. Anne wordt verwent met knuffels, jurkjes, boekjes etc. Erg leuk allemaal maar papa en mama genieten nog het meest om alles uit te pakken. En Anne doet de handjes in de lucht van blijdschap.

Kraambezoek 10-1-2010

Afgelopen weekend hadden we weer Nederlands kraambezoek. Anneriken en Eveline (2 vriendinnen van mij en een beetje Anne haar tantes) waren vrijdagavond naar Praag gekomen. Het was super leuk om elkaar weer te zien. Helaas troffen de 2 dames Anne op haar charmants aan. Toen de dames bij ons thuis arriveerde was ik net bezig Anne een schone luier te geven. Maar ja, net als haar moeder schaamt Anne zich hier niet voor!!!
Anne werd uitgebreid bestudeert en de conclusie was unaniem; een heel mooi, klein en gaaf meisje. Met lange vingertjes en een kromme pink, net als mama.

Vanaf vrijdag is het ook gaan sneeuwen in Praag. Er is tamelijk wat sneeuw gevallen. Dat is best uitzonderlijk voor zo’n grote stad. De stad krijgt direct een hele andere sfeer.
Zaterdag ben ik met de 2 dames met de tram naar de Praagse burcht gegaan. Daar heb ik de dames alleen verder laten gaan omdat ik nog niet te ver kan lopen. Ik kan wel ver lopen maar ik betaal dan later mijn tol. Ik krijg dan later last van mijn buik. Zo’n keizersnede blijft toch een grote buikoperatie. Dus als ik goed naar mijn lichaam luister voel ik me prima. Over een paar weken ga ik dus pas weer mee stadswandelingen maken.

Helemaal goedgekeurd 8-1-2010

Afgelopen vrijdag zijn we weer op controle bij de kinderarts geweest. Het was wel weer even spannend of Anne genoeg was bij gekomen. Nou daar hoefde we ons geen zorgen over te maken. Mevrouw was 52 cm en 3460 gram!! Schijnbaar produceer ik dus goede moedermelk!

Gelukkig voor mij beginnen de tepelkloven ook echt te minderen. Daarmee wordt het voeden ook steeds prettiger. Maar het tevreden gezicht van Anne na een lekkere maaltijd is toch niet te beschrijven. Wat kun je daarvan genieten!

Na ons bezoek aan de kinderarts hebben we de laatste stap ondernomen om Anne te laten registreren. René was hier al in de eerste week mee bezig geweest maar we moesten wachten op de vertaling van onze trouwakte. Door de feestdagen had dit allemaal wat langer geduurd. In Tsjechië heb je gelukkig 4 weken de tijd om je pasgeboren kind te registreren.
Aangekomen bij het kantoortje waar de registratie zou moeten plaats vinden vroegen we aan een oudere man waar we moesten zijn. In eerste instanties begon hij te zuchten en kregen we een blik van; ‘daar heb je weer van die buitenlanders die geen Tsjechisch spreken’. Wij op Anne wijzen en zeiden; ‘baby, registration’? Maar de beste man heeft ons toch vriendelijk met gebarentaal geholpen.

Er kwam een vrouwelijke collega helpen en met een paar handtekeningen en een hoop stempels is Anne nu officieel geregistreerd. René vond het wel erg leuk om het allemaal zelf te regelen. Je kan natuurlijk ook een instantie inschakelen die je hierbij helpt. Maar juist de charme van stuntelen en beetje gebarentaal maakt zo’n registratie van je eigen dochter in het buitenland extra speciaal.

Knallende Kurken

Onze eerste Oud en Nieuw in Praag hebben we met z’n drieën gevierd. René heeft ’s middags een heuse huzare salade gemaakt. Helemaal volgens traditioneel recept. Terwijl we van deze salade aan het smullen waren hebben we met z’n tweeën het jaar 2009 eens de revue laten passeren. We kunnen terug kijken op een rustig jaar!!!

Een aantal kleine gebeurtenissen op een rij;

René moest zijn pink laten rechtzetten na een ongelukkig sleetje rijden, Sandra begon in januari haar Nieuwe baan bij Jumbo in Veghel (even de samenwerking met Schuitema/C1000 voorbereidt), Ontdekken dat we ons eerste kindje verwachten, Beslissing genomen om naar Praag te verhuizen, Baan bij Jumbo opzeggen, Huwelijksaanzoek, Snelle verhuizing naar Praag, Ontroerende Bruiloft, Culinaire huwelijksreis door Italië, Praag ontdekken, Fantastische zwangerschap zonder kwalen, Plotselinge ziekenhuisopname voor zwangerschapsvergiftiging, Geboorte van onze dochter Anne!!

Kortom we zijn dus benieuwd wat 2010 voor ons in petto heeft.

’s Avonds hebben we een lekker rustig naar Paul de Leeuw en Jan Jaap van de Wal gekeken. Om 24:00 hebben we op ons dakterras het nieuwe jaar ingeluid en naar het vuurwerk boven Praag gekeken. De enige knal die we hebben laten horen is het ontkurken van de fles Champagne. Roze Champagne tevens voor de geboorte van Anne. Verder hadden we heus vuurwerk in de vorm van sterretjes!

Anne heeft gewoon door alle harde knallen lekker doorgeslapen, wat een schatje!