Ongelukje 30-1-2010

Zaterdag was het prachtig weer met veel zon tegen een mooie blauwe lucht. We hadden wel zin om naar de dierentuin te gaan. Lekker in het zonnetje lopen met het winterse landschap op de achtergrond. Na ons ochtendritueel met; opstaan, ontbijten, tussendoor Anne voeden, Anne in badje doen, zelf douchen en aankleden waren we klaar voor vertrek. In de auto met de Maxi-cosi en de kinderwagen achterin. We waren nog maar net onderweg en wilde een weg oversteken. Plotseling was daar een klap. Er was een ambulance (zonder sirene of zwaailicht) die de veiligheid van de Volvo wilde testen. De ambulance was tegen onze voorkant aangereden. Dat was even schrikken, Anne begon ook meteen te huilen. Maar we waren alle drie ongedeerd. De chauffeur van de ambulance had ons niet op tijd gezien omdat hij verblind was door de zon. Gelukkig had de chauffeur zijn schuld ook direct toegegeven.

We wisten dat op de hoek van de straat een politiebureau was. De agenten hebben ons geholpen om foto’s te maken en markering op de weg te spuiten. We stonden op de trambaan dus moesten snel van de plek weg af. De politieagenten konden ons verder niet helpen omdat zij geen verkeerspolitie waren. Tja, in Tsjechië heb je voor alles een ander soort politie. De politieagenten hebben hun collega’s gebeld en daar was het nu op wachten. Gelukkig waren we maar 2 straten verwijderd van huis. Ik ben dus met Anne naar huis gegaan omdat het nog te koud was om lang met haar buiten te moeten wachten.

René heeft op de verkeerspolitie gewacht om het proces-verbaal op te maken. Dit gebeurt zeer zorgvuldig. Situatie schets; blaasproef en het bepalen van de gereden snelheid. Uiteindelijk heeft het ruim 2 uur in beslag genomen. Wachten is niet prettig….in de schaduw, wind en min 3!! Niet prettig? wat maakt het uit als je weet dat beide dames lekker gezond thuis zitten. Daar krijg je een warm gevoel van! Nadat de Volvo was weg getakeld en handtekeningen waren gezet ben ik naar huis gegaan. Beide dames zaten lekker op de bank te wachten. We hebben direct afgesproken dat niemand meer de veiligheid van onze Volvo hoeft te testen. Laat ons maar zelf rijden.

Liefs,
Sandra, Rene en Anne