blijven lachen

Het wordt misschien een beetje saai maar Anne is echt een hele lieve meid. Sinds vorige week laat ze steeds meer haar lach zien. Als we lekker met haar spelen dan lacht ze je vrolijk toe. Voor een schaterlach is het misschien nog een beetje te vroeg. Maar de gelaatsuitdrukking is er al, nu nog het geluid erbij.

We hebben ook ontdekt dat drinken aan de borst een hele serieuze en inspannende gebeurtenis is. Dat doe je niet zomaar! Als Anne drinkt aan de borst dan staan haar grote tenen aan haar voetjes omhoog. Heeft ze even een korte adempauze zie je de teentjes verslappen. Maar zodra ze weer echt begint te drinken gaan de teentjes weer omhoog staan. Erg leuk en interessant zo'n klein mensje!

Verder gaat het ook goed met ons. Anne meldt zich natuurlijk wel 's nachts voor haar voeding maar René slaapt daar doorheen (hij moet dan ook gaan werken dus dat mag wel) En ik slaap direct weer in als ik mijn kussen in bed weer raak (en slaap uiteraard wat langer in de ochtend). We worden wel eens ondergepoept of geplast maar daar doen we niet moeilijk over. En Anne lacht erom!!

Ik probeer er overdag lekker op uit te gaan met Anne (lukt niet altijd door het koude weer). Door dat lopen door de stad probeer ik weer mijn conditie op te bouwen. Maar op mijn lijn hoef ik gelukkig niet te letten. Ik weeg nu minder dan voor de zwangerschap. Mij horen je dan ook niet klagen. Prima zwangerschap, even open ritsen en Anne is geboren, perfect herstel en geen zorgen over mijn gewicht! Wat wil je nog meer?

René werkt sinds een week in een ander kantoorpand. Dit is veel dichterbij ons huis dan voorheen. Voorheen moest René met de auto zijn werk en deed hier gemiddeld een half uur over. Nu kan hij lopend in een kwartier naar zijn werk. Is ook nog eens beter voor de conditie!

Liefs Sandra