Zo eindelijk ga ik de eerste echte 2 weken in Praha beschrijven. Misschien klinkt het ongelofelijk maar ik ben namelijk al vrij druk om mensen te ontmoeten en verschillende activiteiten te doen. In de eerste echte week was er door de Nederlandse Kamer van Koophandel op dinsdag 15 sept. een bijeenkomst georganiseerd ter gelegenheid van 'Prinsjesdag'. We hadden er 's avonds eigenlijk niet zoveel zin in maar het was een mogelijkheid om mensen te leren kennen. De Ambassadeur heeft de troonrede zeer kort samengevat en verder was er een lezing van een professor. Na afloop was er Indonesische rijsttafel. We hebben een aantal mensen ontmoet maar uiteindelijk was de meest interessante ontmoeting voor mij met een Nederlandse vrouw. Al 8 jaar woonachtig in Praag.
Zij kent een hoop mensen en heeft me inmiddels in contact gebracht met een vrouw die yoga lessen geeft voor Zwangere. En ook met een vrouw die bevallen is in Praag. Ik heb direct in diezelfde week op vrijdag kennisgemaakt met Miriam die de yogalessen geeft. De eerste les van twee andere zwangere vrouwen zat er net op. We hebben dus met 3 Nederlandse zwangere vrouwen verhalen en ervaringen uitgewisseld. Welke gynaecoloog zij hadden en andere tips.
Miriam heeft me diezelfde dag nog gemaild om me erop te attenderen dat er deze week een cursus 'Czech art and Culture' begon. Ik heb direct hierop gereageerd en kon gelukkig nog mee doen. Ik heb afgelopen Woensdag dan ook de eerste les gehad. Ik ben niet zo kunst gedreven maar het is een leuke manier om meer van Praag te leren kennen en natuurlijk ook andere mensen te leren ontmoeten.
Na de cursus had ik afgesproken om bij Saskia te gaan lunchen. Saskia is ook een Nederlandse vrouw die hier ruim 2 jaar geleden is bevallen van een tweeling. Ik was hier samen met Carolina die ook zwanger is (en de yogalessen volgt). Saskia heeft met ons echt heel veel tips en ervaring gedeeld. Het was super om te horen hoe alles hier in Praag geregeld is. Leuk detail bijvoorbeeld, dat je heel erg moet opletten, als je een meisje krijgt, op het schrijven van de achternaam. In de Tsjechische taal heb je namelijk te maken met mannelijke en vrouwelijke vervoegingen. De naam Evers wordt dus bij een meisje Eversova, of zoiets. Dat willen we natuurlijk niet!! Dus na de bevalling moeten we heel erg opletten!! De man mag ook niet zomaar bij de bevalling zijn. Vaak is een witte enveloppe met inhoud een oplossing.......
Ondanks de vele verhalen en het inzien dat hier de zaken anders geregeld zijn, heb ik er nog steeds alle vertrouwen in dat veel dingen in Praag goed geregeld zijn.
Veel van de Nederlanders wonen in Praag 5 en 6. In Praag 5 staat namelijk de internationale school. Als je al kinderen hebt is het dus fijn als je daar in de buurt woont. Echter dan krijg je dus wel dat je een soort Expat woonwijk krijgt. Ik heb hier met René in de wijk rondgereden maar wij vonden het helemaal niets! Het zijn allemaal dezelfde huizen in zachte kleuren en het voelde als een Amerikaanse woonwijk. Wij zijn dus nog steeds heel blij dat we juist in het centrum wonen. Maar we begrijpen wel de keuze van de anderen om dichterbij de internationale school te wonen. Het is praktischer en ook voor de kinderen erg handig met speelkameraadjes. Maar voorlopig hoeven wij hier nog niet aan te beginnen!
Afgelopen dinsdag had ik om 10 uur al afgesproken om met een andere Nederlandse zwangere vrouw koffie te gaan drinken in de stad. Het was erg leuk, want na een tijdje kwamen we er achter dat zij ook Limburgse is. Toch geeft dat gelijk een band..... Het was ook wel fijn om te merken dat ze vrij nuchter was, ook over haar zwangerschap (ze heeft wel al 2 kinderen dus kan me veel vertellen). Maar Miranda is ook nuchter in het expat leven. Zij woont ook niet bij de 'meerderheid' en is eigenlijk op zoek naar een internationale vriendenkring. Zij heeft me er daarom op geattendeerd dat er in Praag een groep bestaat die zich IWAP noemt (International Woman Association Praque). Het schijnt dat deze IWAP ook meer activiteiten in het centrum organiseren. Hier ga ik dus maar eens naar kijken. Met Miranda ga ik in ieder geval op vrijdagochtend de yogalessen volgen.
Kortom ik heb al heel wat mensen ontmoet. Dit zijn tot nu toe dus allemaal Nederlandse vrouwen. Dit was niet echt de bedoeling geweest maar ik moet eerlijk bekennen zo in het begin is het wel super handig en leuk.
Naast al die contacten en praatjes over zwangerschappen ben ik vooral bezig om de omgeving te ontdekken. Qua winkeltjes enzo. Gelukkig heb ik ook een goede kaaswinkel gevonden. Want de Nederlandse kaas is bijna niet te krijgen in de supermarkt. Zo ben ik ook iedere dag lekker in beweging. En met het heerlijke nazomer weer (gemiddelde weektemperatuur was deze week 25 graden) is dat echt genieten in deze stad.
Afgelopen donderdag had ik een eerste afspraak met een gynaecoloog. Ik ben was er erg benieuwd naar. Vorige week heb ik namelijk al een ziekenhuis bezocht. Dit ziekenhuis werd door de collega's van René aanbevolen. Ik had op internet gekeken, het zag er allemaal goed uit. De internetsite was in het Engels en de foto's van de bevallingskamers zagen er goed. Echter toen ik bij het ziekenhuis aan kwam zag ik een oud maar statig gebouw. Binnen was het best oud en het personeel zag er natuurlijk ook Oost Europees uit. Ik kon op de afdeling gynaecologie geen loket vinden. Artsen en verpleegkundigen zaten allemaal achter gesloten deuren. Na een tijdje gekeken en gewacht te hebben, heb ik een zwangere vrouw aangesproken. Gelukkig sprak ze een beetje Engels. Zij vertelde mij dat ik me beneden moest melden maar dat er een risico in zat dat het ziekenhuis geen plaats meer had voor mij. In Tsjechië is het zo geregeld dat iedereen in het ziekenhuis bevalt. Je moet je dus van te voren bij een bepaald ziekenhuis gaan aanmelden. Hier is per maand maar ruimte voor een ‘x’ aantal patiënten. In het ziekenhuis waar ik was, was er inderdaad geen ruimte voor mij. Dat was op zich wel even een kleine dreun in het gezicht. Toch had ik al snel weer het vertrouwen dat ook dit wel opgelost zou worden. Er zijn meer ziekenhuizen in Praag en daarbij komt ook nog eens dat je via je verzekering een hoop geregeld kan krijgen omdat je Expat bent. Kortom buitenlanders betalen meer dan de Tsjechen en dit zal deuren wel openen (hoop ik dan maar). Gelukkig zijn dit soort verzekeringskwesties door TNT voor ons geregeld. Dus voorlopig staan we er nog positief in maar een avontuur is het wel!
Maar donderdag dus mijn eerste bezoek aan de gynaecoloog. Dit was niet in een ziekenhuis maar in een soort kliniek. Het zag er allemaal keurig uit. Ik heb samen met de gynaecoloog mijn patiëntenkaart vanuit het Nederlands naar het Tsjechisch vertaalt. Mijn gynaecoloog spreekt wel Engels maar waarschijnlijk niet dagelijks, de start verliep daarom moeizaam. Maar aan het einde had ik het gevoel dat het ijs gebroken was en dat beide partijen een beetje gewent waren aan de communicatie in het Engels. In Tsjechië krijg je bij iedere controle een Echo. Al gaat dit uiteraard anders dan bij de verloskundige in Nederland. Het is een zeer snelle check of alles goed gaat. Effe kijken of het hartje goed klopt en effe kijken naar het hoofdje, armpjes en beentjes. Verder uiteraard de standaard controles van hartslag, urine, gewicht en buikafmetingen. Tot nu toe geen bijzonderheden. Wel blijft het probleem nog bestaan dat ik mezelf moet aanmelden bij een ziekenhuis. Mijn gynaecoloog gaf aan dat de ziekenhuizen waarschijnlijk allemaal zullen zeggen dat ze vol zijn. Ik ga dus maar proberen met een collega van René naar het ziekenhuis te gaan om de taalbarrière te overbruggen.
Afgelopen vrijdag heb ik mijn eerste yogales gehad. Voordat de les begint doen we eerst koffiedrinken met het andere groepje zwangere vrouwen. En wisselen we tips over zwanger zijn maar zeker ook wonen in Praag. Lekker half uurtje kletsen dus! Yogalessen had ik nog nooit eerder gedaan maar het is me zeker bevallen. Veel oefeningen op je ademhaling en houding. Ook tips om straks met een grote buik te buiken en op te staan.
Kleine update over ik en zwanger zijn;
Op dit moment ben ik 24 weken en heb ik nergens last van. Vol energie en geen klachten. Uiteraard heb ik wel al gevoel van leven in mijn buik. Dat begon ik te voelen nog net voor de bruiloft maar nu wordt het gevoel steeds duidelijker en dat is wel erg fijn. Verder groeit mijn buik natuurlijk ook voldoende.
O ja, René vermaakt zich prima op zijn werk. En eet graag sushi in de verschillende bars. Verder houdt hij zich bezig met het keuren van de verschillende Tsjechische wijnen!
Dit was het weer tot de volgende keer!
Groetjes
Sandra
zondag 27 september 2009
dinsdag 22 september 2009
Huwelijksreis 29-8-2009
Hallo Allemaal,
Ik heb een poging gedaan om onze fantastische huwelijkreis te beschrijven. Maar wees gerust alle schunnige details heb ik achterwegen gelaten en ik laat jullie alleen meegenieten van het beschaafde deel van de reis!!!!
Zaterdag 29-08-2009
Begin van onze vakantie begonnen in Rome. De reis begon goed, we hebben gevraagd voor een upgrade naar Business Class omdat we de dag ervoor getrouwd zijn. En natuurlijk heeft KLM dat geregeld. De stewardessen hebben ons extra verwent met een halve minibar. Erg fijn voor René want ik mag niet meedrinken! Bij het hotel aangekomen krijgen we een kamer met eigen terras. Even later wordt er nog een flesje wijn van het hotel aangeboden. Want ik was zo slim om bij de reservering te vermelden dat het onze honeymoon is!
Ongeveer een jaar geleden liepen we ook in Rome. Erg leuk om hier samen terug te zijn. Ons hotel ligt ideaal, 150m van een metro af en ongeveer 500m van het Colosseum af. In Rome is het erg warm dus dat wordt veel drinken en alles slow slow. We hebben ook geen haast. De meest belangrijke bezienswaardig hebben we vorig jaar nog gezien, dus we genieten volop van de stad en haar bewoners. Mensen kijken is onze favoriete bezigheid.
De volgende dag toch maar vroeg op gestaan omdat we een poging willen wagen om de sixtijnse kapel te bezoeken. Vorig jaar stond er een rij van meer dan 2 uur (in de brandende zon). Vandaag hebben we een rij van ongeveer een ½ uur. We zijn dus heel blij.
Voordat we daadwerkelijk bij de sixtijnse kapel zijn worden we door velen andere zalen van het museum geleid. Maar eindelijk in de kapel aangekomen is dit het echt helemaal waard. De bewakers zijn heel streng en we moeten heel stil zijn en mogen geen foto's maken. Gelukkig weten we langs en zijkant een plaatsje te bemachtigen om rustig alles in ons op te nemen. Anders moet je alles staand bekijken en krijg je pijn in je nek van het naar boven staren. De beschilderingen van Michaelangelo lijk wel van de muren en plafond af te willen springen. Nog een leuke bijkomstigheid is dat je je realiseert dat je al eerder in deze kapel bent geweest door de verfilming van het boek van Dan Brown. Je ziet al die kardinalen er gewoon staan! Na de sixtijnse kapel bezocht te hebben zijn we snel naar buiten gegaan omdat het er erg warm was. Eenmaal buiten zien we dat de rij geheel verdwenen is. Zijn we voor niets vroeg op gestaan!
We zijn verder naar het Vaticaan gelopen. Hier wordt er streng op toegezien dat er niemand met blote armen of benen de Sint Pieter in gaat. Het is er erg leuk om te zien hoe mensen toch proberen om binnen te komen. De Sint Pieter is geheel met marmer bekleed. Verder is de kerk vrij leeg. Na de Sint Pieter zijn we via kleine straatjes richting Piazza Nuovo gelopen. Hier hebben we vorig jaar bij een klein pleintje heerlijk geluncht. We doen een poging om dit lekkere plekje weer te vinden. En natuurlijk met de SanSan aan lukt dat! Na onze lunch zijn we langs de rivier richting ons hotel. Het was een redelijke wandeling op een benauwde dag maar desondanks de moeite waard.
De volgende dag verlaten we Rome. We gaan naar het vliegveld waar een huurauto klaar staat. Rene had een Fiat 500 gehuurd (gezien onze trouwauto leek hem dit wel toepasselijk). Natuurlijk zou het nieuwe model Fiat 500 zijn maar het blijft een kleine auto. Zeker gezien onze grote koffers. Gelukkig was de Fiat 500 niet beschikbaar en kregen we een grotere auto voor dezelfde prijs. Het werd een Fiat Qubo in een gifgroene kleur. Kortom een super lelijke auto maar wel praktisch. Qua ruimte maar ook zeker de kleur die erg makkelijk is te herkennen op een volle parkeerplaats! We rijden van Rome naar Assisi in Umbrië. We gaan eerst op zoek naar een leuke slaapplaats bij een agrituristico in de buurt. Maar schijnbaar hebben alle mensen siësta want er wordt niet open gedaan. Erg jammer want er zaten best mooie plekjes bij. Uiteraard vinden we toch een mooi plekje. Laat in de middag bezoeken we nog Assisi. Gelukkig zijn de grote groepen toeristen alweer vertrokken. Assisi is een soort bedevaartsoord voor de heilige Franciscus. Daar moet Sandra natuurlijk heen als een van je doopnamen Franciscus is! Assisi is verder een bergdorpje dat vrij rustig is als de grote groepen toeristen het stadje verlaten hebben.
De volgende dag maken we een rit door Umbrië. We beginnen bij Spello waar een kleine markt aan de gang is. Het is ook een prima plek om je eerste cappuccino te nuttigen. We rijden verder door naar Spoleto. Een leuk bergdorpje met een fort, aquaduct en dome. Je treft er het leven van de gewone Italiaan meer aan dan bijvoorbeeld in Assisi. We vervolgen onze route richting Norcia. Dit plaatsje staat vooral bekend om de streekproducten zoals hammen en salami van zwarte zwijnen maar ook zeker van de truffels. Veel diverse producten worden met de truffel gemaakt. Bijvoorbeeld piccorino met truffel is een echte aanrader. Met veel plezier nuttigen we dan ook een uitbreide lunch met truffel!
De volgende dag besluiten we richting de kust te rijden. In de buurt van Ancona vinden we een klein dorpje Sirolo waar we willen overnachten. We proberen het bij een hotel met zwembad en uitzicht op zee. We kunnen een kamer krijgen voor €80. Maar dat vinden we teveel. Als we weg zijn gelopen komt de eigenaar ons achterna. Hij heeft nog wel een alternatief, een kamer zonder zeezicht. En met een zielig gezicht en veel mokken biedt hij ons de kamer uit eindelijk aan voor €50. Later blijkt helaas dat we geen gebruik mogen maken van het zwembad. Het hotel is namelijk opgedeeld in 3 gedeeltes. Een verdeling tussen 3 broers. De eigenaar omschrijft het als 'the real italian story'. Voor ons wel weer een aparte ervaring. We hebben 's middags nog wel lekker op het kiezelstrand gelegen. Daarna zijn we in het dorp op een terras gaan zitten en hebben we cocktails gedronken (voor Sandra natuurlijk alleen de non alcoholico varianten).
Vanaf de kust zijn we naar Toscane gereden in de buurt van Arezzo. We hebben hier en prachtige bed and breakfast gevonden. We zijn eerst nog even naar een supermarkt geweest en dat is toch altijd weer genieten in het buitenland (gelukkig geniet René hier even hard van mee). ' s middags hebben we liggen af te koelen bij het zwembad.
Naar Arezzo zijn we doorgereden naar de Chiantiestreek. We hebben een heerlijk huisje gevonden op een heuvel. Dit huisje staat vlakbij San Gimignano, tussen Siena en Firenze. Met heerlijk zwembad. Het duurde wel even voordat we dit stulpje hadden gevonden. Het eerste adresje zag er heel mooi uit maar er was niemand thuis. De volgende 4 adresjes waren vol of niet mooi of te duur. De ritjes er naar toe waren erg leuk en hobbelig (we zijn met z'n 3-en aardig door elkaar geschud). Dus het zoeken was niet vervelend maar juist leuk en mooi.
De laatste week is inmiddels helaas al aangebroken. We hebben San Gimignano bezocht, een mooi stadje maar erg toeristisch. Het hele stadje is gerenoveerd maar alles is gericht op de toerist. We hebben hier ontbeten, bij een soort bakker. De 2 dames achter de toonbank waren erg potig en niet op hun mondje gevallen. Als er een toerist binnen kwam die stiekem wilde gaan plassen, dan lieten ze merken dat ze je gezien hadden. En er ging daarom niemand weg zonder iets te kopen.
's middags hebben we eerst boodschapjes gedaan en hebben daarna lekker in de zon aan het privé zwembad gelegen (er was verder niemand). Lekker boekje gelezen. Af en toe voelen of ons kindje mee geniet maar als René probeert te voelen is het stil. Heel herkenbaar voor alle vaders!
De volgende dag hebben we Firenze bezocht. De stad hebben we beide al een keer eerder bezocht, we hoeven dus niet perse alle toeristen attracties te zien. Het valt ons op dat het heel erg druk is. Op een groot plein staan misschien wel 20 groepen met toeristen en hun gids. Lekker rondgewandeld door de stad. De temperatuur was heerlijk, er was een redelijke wind maar de zon scheen volop! We hebben geluk want het is een speciale dag in Firenze en alle kerken zijn gratis te bezoeken. (kleine meevaller, want we geven al genoeg geld uit!!)
De volgende dag begint onze reisdag richting Venetië. Omdat we de auto pas een dag later hoeven in te leveren besluiten vlakbij Venetië onze slaapplek te zoeken. We komen uit bij Lido Di Jesolo. Dit is een badplaats, waar we overspoeld worden door Oostenrijkers en Duitsers. Het stadje heeft een super lange boulevard met winkels en cafeetjes en andere toeristen onzin. Echt zo’n badplaats wat leuk is voor maximaal een dag (tenminste dit geldt duidelijk voor ons).
Onze voorlaatste dag zijn we de overige eilanden van Venetië gaan verkennen. Maar eerst hebben we over de vis en groent/fruitmarkt gelopen. Geweldig om te zien hoe alles wordt aangeleverd per boot. We zijn verder gegaan en begonnen bij het eiland Burano. We zijn lekker met de busboot hier naar toe gevaren. Burano staat bekent als het ‘kanteiland’. Niet dat wij nu zo’n kant liefhebbers zijn maar het eiland is vooral leuk door zijn kleurrijke huisjes. Echt heel gezellig! Nadat we heerlijk geluncht hebben, zijn we vertrokken naar Murano. Dit eiland staat bekend als ‘glasblazerseiland’. Tussen de toeristenwinkels (die vaak ‘echt Aziatisch’ glaswerk onder de noemer ‘Murano Glaswerk’ proberen te verkopen) vindt je nog de echte Gallery’s. Wij zijn er een aantal ingelopen. Het is echt fantastisch om te zien welke kunstwerken er van glas gemaakt worden.
We hebben dan ook van het cadeaugeld van de bruiloft een mooi glaskunstwerk gekocht. Het is van 'Massimiliano Schiavon'. Het was een mooie ervaring, we waren het uiteraard niet van plan maar zijn toch verliefd geworden op dit kunstwerk. We hebben zeker 2 uur in de zaak rond gelopen en hebben uitleg gekregen over de verschillende materialen en technieken van glasblazers. Verder hebben we zeer veel verschillende kunstwerken bekeken. Uiteraard erg duur. We hebben uitgelegd waarom dat we iets wilde kopen en wat het budget ongeveer was. Toen heeft de verkoopster de eigenaar en tevens kunstenaar Massimiliano zelf erbij gehaald en we hebben een fikse korting gekregen.
Alles wordt naar Praag gestuurd met echtheidscertificaat met 'commerciële' waarde. Na wat huiswerk op internet zijn we er achter gekomen dat het allemaal klopt wat er ons vertelt is. Dus we hebben er vertrouwen in dat we geen kat in de zak gekocht hebben. (Het is toch altijd maar een beetje afwachten....)
De volgende dag was de pret afgelopen en moesten we aan onze terugreis beginnen. We zijn vanaf Venetië naar Praag gevolgen wat ons nieuwe thuis natuurlijk is! Het was wel lekker om thuis te komen. Weer lekker met je eigen spulletjes en Praag is echt een geweldige stad!
Ik heb een poging gedaan om onze fantastische huwelijkreis te beschrijven. Maar wees gerust alle schunnige details heb ik achterwegen gelaten en ik laat jullie alleen meegenieten van het beschaafde deel van de reis!!!!
Zaterdag 29-08-2009
Begin van onze vakantie begonnen in Rome. De reis begon goed, we hebben gevraagd voor een upgrade naar Business Class omdat we de dag ervoor getrouwd zijn. En natuurlijk heeft KLM dat geregeld. De stewardessen hebben ons extra verwent met een halve minibar. Erg fijn voor René want ik mag niet meedrinken! Bij het hotel aangekomen krijgen we een kamer met eigen terras. Even later wordt er nog een flesje wijn van het hotel aangeboden. Want ik was zo slim om bij de reservering te vermelden dat het onze honeymoon is!
Ongeveer een jaar geleden liepen we ook in Rome. Erg leuk om hier samen terug te zijn. Ons hotel ligt ideaal, 150m van een metro af en ongeveer 500m van het Colosseum af. In Rome is het erg warm dus dat wordt veel drinken en alles slow slow. We hebben ook geen haast. De meest belangrijke bezienswaardig hebben we vorig jaar nog gezien, dus we genieten volop van de stad en haar bewoners. Mensen kijken is onze favoriete bezigheid.
De volgende dag toch maar vroeg op gestaan omdat we een poging willen wagen om de sixtijnse kapel te bezoeken. Vorig jaar stond er een rij van meer dan 2 uur (in de brandende zon). Vandaag hebben we een rij van ongeveer een ½ uur. We zijn dus heel blij.
We zijn verder naar het Vaticaan gelopen. Hier wordt er streng op toegezien dat er niemand met blote armen of benen de Sint Pieter in gaat. Het is er erg leuk om te zien hoe mensen toch proberen om binnen te komen. De Sint Pieter is geheel met marmer bekleed. Verder is de kerk vrij leeg. Na de Sint Pieter zijn we via kleine straatjes richting Piazza Nuovo gelopen. Hier hebben we vorig jaar bij een klein pleintje heerlijk geluncht. We doen een poging om dit lekkere plekje weer te vinden. En natuurlijk met de SanSan aan lukt dat! Na onze lunch zijn we langs de rivier richting ons hotel. Het was een redelijke wandeling op een benauwde dag maar desondanks de moeite waard.
De volgende dag maken we een rit door Umbrië. We beginnen bij Spello waar een kleine markt aan de gang is. Het is ook een prima plek om je eerste cappuccino te nuttigen. We rijden verder door naar Spoleto. Een leuk bergdorpje met een fort, aquaduct en dome. Je treft er het leven van de gewone Italiaan meer aan dan bijvoorbeeld in Assisi. We vervolgen onze route richting Norcia. Dit plaatsje staat vooral bekend om de streekproducten zoals hammen en salami van zwarte zwijnen maar ook zeker van de truffels. Veel diverse producten worden met de truffel gemaakt. Bijvoorbeeld piccorino met truffel is een echte aanrader. Met veel plezier nuttigen we dan ook een uitbreide lunch met truffel!De volgende dag besluiten we richting de kust te rijden. In de buurt van Ancona vinden we een klein dorpje Sirolo waar we willen overnachten. We proberen het bij een hotel met zwembad en uitzicht op zee. We kunnen een kamer krijgen voor €80. Maar dat vinden we teveel. Als we weg zijn gelopen komt de eigenaar ons achterna. Hij heeft nog wel een alternatief, een kamer zonder zeezicht. En met een zielig gezicht en veel mokken biedt hij ons de kamer uit eindelijk aan voor €50. Later blijkt helaas dat we geen gebruik mogen maken van het zwembad. Het hotel is namelijk opgedeeld in 3 gedeeltes. Een verdeling tussen 3 broers. De eigenaar omschrijft het als 'the real italian story'. Voor ons wel weer een aparte ervaring. We hebben 's middags nog wel lekker op het kiezelstrand gelegen. Daarna zijn we in het dorp op een terras gaan zitten en hebben we cocktails gedronken (voor Sandra natuurlijk alleen de non alcoholico varianten).
Vanaf de kust zijn we naar Toscane gereden in de buurt van Arezzo. We hebben hier en prachtige bed and breakfast gevonden. We zijn eerst nog even naar een supermarkt geweest en dat is toch altijd weer genieten in het buitenland (gelukkig geniet René hier even hard van mee). ' s middags hebben we liggen af te koelen bij het zwembad. De dag erna naar Arezzo geweest waar een feest aan de gang was. Dit is te vergelijken met de 'palio' in Siena. Een strijd te paard tussen de verschillende wijken van de stad. Iedere wijk met zijn eigen kostuum. Helaas waren er geen wedstrijden op het tijdstip dat wij er waren.
Naar Arezzo zijn we doorgereden naar de Chiantiestreek. We hebben een heerlijk huisje gevonden op een heuvel. Dit huisje staat vlakbij San Gimignano, tussen Siena en Firenze. Met heerlijk zwembad. Het duurde wel even voordat we dit stulpje hadden gevonden. Het eerste adresje zag er heel mooi uit maar er was niemand thuis. De volgende 4 adresjes waren vol of niet mooi of te duur. De ritjes er naar toe waren erg leuk en hobbelig (we zijn met z'n 3-en aardig door elkaar geschud). Dus het zoeken was niet vervelend maar juist leuk en mooi.De laatste week is inmiddels helaas al aangebroken. We hebben San Gimignano bezocht, een mooi stadje maar erg toeristisch. Het hele stadje is gerenoveerd maar alles is gericht op de toerist. We hebben hier ontbeten, bij een soort bakker. De 2 dames achter de toonbank waren erg potig en niet op hun mondje gevallen. Als er een toerist binnen kwam die stiekem wilde gaan plassen, dan lieten ze merken dat ze je gezien hadden. En er ging daarom niemand weg zonder iets te kopen.
's middags hebben we eerst boodschapjes gedaan en hebben daarna lekker in de zon aan het privé zwembad gelegen (er was verder niemand). Lekker boekje gelezen. Af en toe voelen of ons kindje mee geniet maar als René probeert te voelen is het stil. Heel herkenbaar voor alle vaders!'s avonds lekker anti pasti gegeten en van een mooie zonsondergang genoten met Andrea Bocelli op de achtergrond.
De volgende dag hebben we Firenze bezocht. De stad hebben we beide al een keer eerder bezocht, we hoeven dus niet perse alle toeristen attracties te zien. Het valt ons op dat het heel erg druk is. Op een groot plein staan misschien wel 20 groepen met toeristen en hun gids. Lekker rondgewandeld door de stad. De temperatuur was heerlijk, er was een redelijke wind maar de zon scheen volop! We hebben geluk want het is een speciale dag in Firenze en alle kerken zijn gratis te bezoeken. (kleine meevaller, want we geven al genoeg geld uit!!)
De volgende dag begint onze reisdag richting Venetië. Omdat we de auto pas een dag later hoeven in te leveren besluiten vlakbij Venetië onze slaapplek te zoeken. We komen uit bij Lido Di Jesolo. Dit is een badplaats, waar we overspoeld worden door Oostenrijkers en Duitsers. Het stadje heeft een super lange boulevard met winkels en cafeetjes en andere toeristen onzin. Echt zo’n badplaats wat leuk is voor maximaal een dag (tenminste dit geldt duidelijk voor ons).
De volgende dag vertrekken we vroeg richting het vliegveld van Venetië. Hier leveren we de auto in en gaan met een bus verder naar de stad Venetië. Dit kan uiteraard maar tot aan het grote bus en trein station want verder gaat hier alles met Busboten, watertaxi’s en gondels! Als we de bus zijn uitgestapt en we lopen naar het grote kanaal, wanen we ons echt in een sprookje. Ik ben inmiddels een paar keer in Venetië geweest maar het blijft een geweldige ervaring hoe anders deze stad is. Uiteraard zijn er duizenden toeristen. Maar als je blijft overnachten in de stad hoor je vanaf 17:00 weer de echte Vientiane om je heen. Het sfeertje veranderd, het wordt gemoedelijker en de Vientiane gaan wat drinken of zoeken plekje om te eten. We hebben een fijn hotel vlakbij het grote kanaal en de vismarkt. Het ligt heel centraal en dichtbij de Rialtobrug. Nadat we in ons hotel ingecheckt zijn gaan we snel de stad verkennen. Langs de vele smalle straatjes en bruggetjes komen uiteraard uit bij het San Marco plein. Een heerlijke plek om even op een stoepje te zitten en mensen te bekijken. We zijn ook even in de Campanile di San Marco geweest. (De grote toren op het San Marco plein, er was gelukkig een lift, dus het was geen zware beklimming!!) Het geeft een prachtig uitzicht over de stad, zijn daken, kanaaltjes en de eilanden erom heen. Verder hebben we uiteraard nog genoten van een heerlijk Italiaans ijsje, bij een vrij klein en simpel zaakje maar het was O zo lekker!!
Onze voorlaatste dag zijn we de overige eilanden van Venetië gaan verkennen. Maar eerst hebben we over de vis en groent/fruitmarkt gelopen. Geweldig om te zien hoe alles wordt aangeleverd per boot. We zijn verder gegaan en begonnen bij het eiland Burano. We zijn lekker met de busboot hier naar toe gevaren. Burano staat bekent als het ‘kanteiland’. Niet dat wij nu zo’n kant liefhebbers zijn maar het eiland is vooral leuk door zijn kleurrijke huisjes. Echt heel gezellig! Nadat we heerlijk geluncht hebben, zijn we vertrokken naar Murano. Dit eiland staat bekend als ‘glasblazerseiland’. Tussen de toeristenwinkels (die vaak ‘echt Aziatisch’ glaswerk onder de noemer ‘Murano Glaswerk’ proberen te verkopen) vindt je nog de echte Gallery’s. Wij zijn er een aantal ingelopen. Het is echt fantastisch om te zien welke kunstwerken er van glas gemaakt worden.
We hebben dan ook van het cadeaugeld van de bruiloft een mooi glaskunstwerk gekocht. Het is van 'Massimiliano Schiavon'. Het was een mooie ervaring, we waren het uiteraard niet van plan maar zijn toch verliefd geworden op dit kunstwerk. We hebben zeker 2 uur in de zaak rond gelopen en hebben uitleg gekregen over de verschillende materialen en technieken van glasblazers. Verder hebben we zeer veel verschillende kunstwerken bekeken. Uiteraard erg duur. We hebben uitgelegd waarom dat we iets wilde kopen en wat het budget ongeveer was. Toen heeft de verkoopster de eigenaar en tevens kunstenaar Massimiliano zelf erbij gehaald en we hebben een fikse korting gekregen.
Alles wordt naar Praag gestuurd met echtheidscertificaat met 'commerciële' waarde. Na wat huiswerk op internet zijn we er achter gekomen dat het allemaal klopt wat er ons vertelt is. Dus we hebben er vertrouwen in dat we geen kat in de zak gekocht hebben. (Het is toch altijd maar een beetje afwachten....)
De volgende dag was de pret afgelopen en moesten we aan onze terugreis beginnen. We zijn vanaf Venetië naar Praag gevolgen wat ons nieuwe thuis natuurlijk is! Het was wel lekker om thuis te komen. Weer lekker met je eigen spulletjes en Praag is echt een geweldige stad!Sinds onze huwelijksreis kan René onze kleine beter voelen, wordt het voor hem ook tastbaarder. Al blijft het voor ons beide nog steeds vreemd om straks papa en mama te zijn. Het Buikje kan ik nu niet meer verstoppen.
Liefs
Het pasgetrouwde stel
Verhuizing naar Praag 10-08-2009
Duiven maandag 10-08-2009
D-day om 8:00 staan de verhuizers op de stoep. Drie mannen, die na een kopje koffie en een rondje door het huis gretig beginnen met inpakken. Handig hoor als anderen het werk voor je doen. Maar zelf duimen draaien gaat dan ook weer te ver. Dus ga ik zelf maar kleren en badkamer spulletje inpakken. Het verloopt allemaal prima en het is nog allemaal te overzien. Maar om een uurtje of 10 komen er nog twee verhuizers bij. En dan gaat het hard, de eerste grote meubels worden in de vrachtwagen geladen. Terwijl ik verder ga met alles in de keuken in te pakken. Bah, waarom hebben we zoveel spullen! Om 13:30 staat alles toch al in de vrachtwagen, tja dat gaat wel snel met zoveel mankracht!
Amersfoort dinsdag 11-08-2009
Papa en mama brengen ons naar Schiphol. Waar we om 9:25 vertrekken richting Praag. 1 ½ uur later zitten we al in een taxi richting het kantoor van TNT. Daar aangekomen even een paar Collega’s van René gedag gezegd en toen snel weg met de huurauto. Op weg naar Tesco (grote supermarkt van een internationale keten uit Engeland). Eerst een aantal poetsmiddelen gescoord en de eerste levensbehoeften zoals eten en drinken. Verder op weg naar het appartement.
Alles heel schoon en nieuw geverfd. Toch hebben we een beetje gepoetst voor ons eigen gevoel. We werden gebeld door de verhuizers of wij misschien al in het appartement waren. Ze waren namelijk nog maar 20 km vanaf Praag verwijderd en wilde graag al wat lossen. Die zullen gedacht hebben wat we vandaag al doen hoeft morgen niet meer!
Om 16:00 reed de verhuiswagen de straat in. Het verhuisbedrijf had geen buitenlift geregeld maar gelukkig past er wel een rolcontainer in de lift van het complex. Toch zullen een aantal meubels zoals de bank naar boven gedragen moeten worden via de trap. Naar de 7e etage maar liefst!
Tot ongeveer 19:00 uitgepakt. Verhuizers blijven overnachten in het appartement terwijl wij lekker naar een hotel gaan. Deze was al gereserveerd omdat de verhuizers eigenlijk een dag later zouden aankomen. ’s Avonds vlakbij ons hotel een restaurantje opgezocht, we hadden geen puf om nog ver te lopen.
Praag Woensdag 12-08-2009
Best lekker geslapen en lekker uitgebreid ontbeten in het Hotel. We hebben stiekem een beetje rustig aan gedaan. De verhuizers konden immers al beginnen. Om 9:30 kwamen aan in het appartement. De verhuizers zaten net aan hun eerste pauze. Gelukkig waren er nu meer dozen voor de keuken gearriveerd zodat we deze konden inruimen. Toen ging alles weer lekker snel. Steeds meer dozen en kasten kwamen boven en we konden flink aan de slag. Om 13:00 was alles boven en zijn de verhuizers weggegaan.
Wij hebben de woonkamer ingericht alles heeft we op 3 verschillende plaatsen gestaan voordat we het naar onze zin hadden. Maar tot onze verbazing paste alles perfect in de woonkamer. We hebben ervoor gezorgd dat alles was ingericht behalve de boekenkasten en dergelijke.
’s middags nog naar Ikea geweest om te zoeken naar een geschikt badkamer rek/meubel. Op de badkamers zijn namelijk geen kasten of rekjes waar je makkelijk je handdoeken en toiletspullen kwijt kunt. Maar voordat we Ikea zijn binnen gelopen hebben we eerst koffie gedronken bij Starbucks. Zo’n foute koffie met karamel en slagroom inclusief een Rasberry Cheescake. Dit moet ik niet te vaak doen wat dan wordt ik hier tonnetje rond!
We hebben boodschappen gedaan bij Tesco. En ’s avonds lekker op ons dakterras gezeten met een glaasje wijn (ja, ook ik heb een klein glaasje wijn genomen!) en lekker brood met salades en vleeswaren. Heerlijk de avond zien vallen en sterren gekeken.
Praag donderdag 13-08-2009
Na een heerlijke eerste nacht in onze nieuwe woning in onze nieuwe stad, moest René helaas gaan werken. Hij had een belangrijke bijeenkomst waar alle oost Europese landen naar toen kwamen, tja dan kun je moeilijk wegblijven. Maar ik vond het niet erg. Nu kon ik op mijn gemak de laatste dozen uitpakken. Alles van de logeer/studeerkamer maar ook de babykamer. Ja deze hebben we op het laatste moment nog gekocht in Nederland en is zo vanuit de winkel in de verhuiswagen naar Praag gekomen. Ik kreeg op het laatste moment de kriebels en was bang dat ik in Praag geen geschikte babykamer zou vinden. Dikke onzin natuurlijk maar die beginnende nesteldrang schijnt er ook bij te horen. Het is een gewoon wit kamertje geworden en we gaan er een beetje Hollands thema van maken. Dit vonden we wel toepasselijk omdat we nu in Praag wonen! Het eerste ‘koeien muziekdoosje’ staat er al in!
’s Middags ben ik eropuit getrokken. Op adviezen van het reisboekje 100% Praag (ligt straks voor iedereen klaar!!) ben ik door Praha 2 gelopen. Praha 2 is het gebied waar we wonen. Het wordt ook wel de nieuwe stad genoemd. Nou ja nieuw? De meeste gebouwen die hier staan zijn uit de 19e en begin 20e eeuw. Mooie grote oude gebouwen dus. Ik heb daar een leuk cafeetje gevonden waar ik een verse jus heb gedronken en even heb kunnen internetten (hier zit ik nu weer). Nog wat gewandeld door de stad. Van het nationaal theater wat zo’n beetje het begin is van het grotere winkelgebied is het ongeveer 15 min. naar huis lopen langs de rivier.
’s Avonds heb ik een maaltijd gegeten bij een noodles bar om de hoek (René was uit eten met zijn collega’s, tja ook dat hoort erbij maar gelukkig komt het niet vaak voor). De noodles bar is een heerlijk alternatief als je geen zin hebt om te koken.
Zo dat waren de eerste dagen in Praag!!!
Groetjes Sandra en René
D-day om 8:00 staan de verhuizers op de stoep. Drie mannen, die na een kopje koffie en een rondje door het huis gretig beginnen met inpakken. Handig hoor als anderen het werk voor je doen. Maar zelf duimen draaien gaat dan ook weer te ver. Dus ga ik zelf maar kleren en badkamer spulletje inpakken. Het verloopt allemaal prima en het is nog allemaal te overzien. Maar om een uurtje of 10 komen er nog twee verhuizers bij. En dan gaat het hard, de eerste grote meubels worden in de vrachtwagen geladen. Terwijl ik verder ga met alles in de keuken in te pakken. Bah, waarom hebben we zoveel spullen! Om 13:30 staat alles toch al in de vrachtwagen, tja dat gaat wel snel met zoveel mankracht!
Amersfoort dinsdag 11-08-2009
Papa en mama brengen ons naar Schiphol. Waar we om 9:25 vertrekken richting Praag. 1 ½ uur later zitten we al in een taxi richting het kantoor van TNT. Daar aangekomen even een paar Collega’s van René gedag gezegd en toen snel weg met de huurauto. Op weg naar Tesco (grote supermarkt van een internationale keten uit Engeland). Eerst een aantal poetsmiddelen gescoord en de eerste levensbehoeften zoals eten en drinken. Verder op weg naar het appartement.
Tot ongeveer 19:00 uitgepakt. Verhuizers blijven overnachten in het appartement terwijl wij lekker naar een hotel gaan. Deze was al gereserveerd omdat de verhuizers eigenlijk een dag later zouden aankomen. ’s Avonds vlakbij ons hotel een restaurantje opgezocht, we hadden geen puf om nog ver te lopen.
Praag Woensdag 12-08-2009
Best lekker geslapen en lekker uitgebreid ontbeten in het Hotel. We hebben stiekem een beetje rustig aan gedaan. De verhuizers konden immers al beginnen. Om 9:30 kwamen aan in het appartement. De verhuizers zaten net aan hun eerste pauze. Gelukkig waren er nu meer dozen voor de keuken gearriveerd zodat we deze konden inruimen. Toen ging alles weer lekker snel. Steeds meer dozen en kasten kwamen boven en we konden flink aan de slag. Om 13:00 was alles boven en zijn de verhuizers weggegaan.
Wij hebben de woonkamer ingericht alles heeft we op 3 verschillende plaatsen gestaan voordat we het naar onze zin hadden. Maar tot onze verbazing paste alles perfect in de woonkamer. We hebben ervoor gezorgd dat alles was ingericht behalve de boekenkasten en dergelijke.
’s middags nog naar Ikea geweest om te zoeken naar een geschikt badkamer rek/meubel. Op de badkamers zijn namelijk geen kasten of rekjes waar je makkelijk je handdoeken en toiletspullen kwijt kunt. Maar voordat we Ikea zijn binnen gelopen hebben we eerst koffie gedronken bij Starbucks. Zo’n foute koffie met karamel en slagroom inclusief een Rasberry Cheescake. Dit moet ik niet te vaak doen wat dan wordt ik hier tonnetje rond!
We hebben boodschappen gedaan bij Tesco. En ’s avonds lekker op ons dakterras gezeten met een glaasje wijn (ja, ook ik heb een klein glaasje wijn genomen!) en lekker brood met salades en vleeswaren. Heerlijk de avond zien vallen en sterren gekeken.
Praag donderdag 13-08-2009
Na een heerlijke eerste nacht in onze nieuwe woning in onze nieuwe stad, moest René helaas gaan werken. Hij had een belangrijke bijeenkomst waar alle oost Europese landen naar toen kwamen, tja dan kun je moeilijk wegblijven. Maar ik vond het niet erg. Nu kon ik op mijn gemak de laatste dozen uitpakken. Alles van de logeer/studeerkamer maar ook de babykamer. Ja deze hebben we op het laatste moment nog gekocht in Nederland en is zo vanuit de winkel in de verhuiswagen naar Praag gekomen. Ik kreeg op het laatste moment de kriebels en was bang dat ik in Praag geen geschikte babykamer zou vinden. Dikke onzin natuurlijk maar die beginnende nesteldrang schijnt er ook bij te horen. Het is een gewoon wit kamertje geworden en we gaan er een beetje Hollands thema van maken. Dit vonden we wel toepasselijk omdat we nu in Praag wonen! Het eerste ‘koeien muziekdoosje’ staat er al in!
’s Middags ben ik eropuit getrokken. Op adviezen van het reisboekje 100% Praag (ligt straks voor iedereen klaar!!) ben ik door Praha 2 gelopen. Praha 2 is het gebied waar we wonen. Het wordt ook wel de nieuwe stad genoemd. Nou ja nieuw? De meeste gebouwen die hier staan zijn uit de 19e en begin 20e eeuw. Mooie grote oude gebouwen dus. Ik heb daar een leuk cafeetje gevonden waar ik een verse jus heb gedronken en even heb kunnen internetten (hier zit ik nu weer). Nog wat gewandeld door de stad. Van het nationaal theater wat zo’n beetje het begin is van het grotere winkelgebied is het ongeveer 15 min. naar huis lopen langs de rivier.
’s Avonds heb ik een maaltijd gegeten bij een noodles bar om de hoek (René was uit eten met zijn collega’s, tja ook dat hoort erbij maar gelukkig komt het niet vaak voor). De noodles bar is een heerlijk alternatief als je geen zin hebt om te koken.
Zo dat waren de eerste dagen in Praag!!!
Groetjes Sandra en René
maandag 21 september 2009
Sandra's Vrijgezellenfeest 21-08-2009
Uiteraard vooraf aan de grote dag heb ik een super leuk vrijgezellenfeest gehad. Vrijdag 21 augustus werd
ik 's morgens opgehaald bij mijn ouders in Amersfoort. Toen kreeg ik alleen een zakje met Hollandse vlaggetjes prikkers......
We zijn toen naar Brabant gereden (vriendinnen wonen redelijk verspreid over het hele land, vandaar dat Brabant redelijk in het midden lag). Aangekomen in Haaren, hebben we eerst een high tea gedaan. Erg lekker met veel zoetigheden!!! daar heb ik een paar houten klompen (blank hout) gekregen die we gepimpt hebben.
Daarna hebben we in Haaren een workshop gedaan, hoe we massageolie moesten maken. Maar natuurlijk ook massagetechnieken geleerd. Dit kunnen we nu haarfijn uitleggen aan onze mannen zodat we verwent kunnen worden.
Hierna zijn we naar Eindhoven gegaan waar we heerlijk gegeten hebben. Maar ondertussen kreeg ik een 'pakje' aan. Drie maal raden wat dat was: Kaasmeisje (n.a.v. mijn emailadres maar natuurlijk ook het emigreren naar Praag).
Na het eten kreeg ik een stuk kaas wat ik in blokjes moest snijden. En daar kwamen de vlaggetjes prikkers van pas. Ik moest blokjes kaas uitdelen voor een kusje! Voor mij als volleerd kaasmeisje was dit een koud kunstje.
Het was zo'n mooi pakje dat zelfs toeristen vroegen of ze met mij op de foto mochten!!
uiteindelijk mocht ik toch mijn pakje uit doen om 1:00 en hebben we nog tot 3:30 gedanst in Eindhoven. Kortom het was een super feest.
ik 's morgens opgehaald bij mijn ouders in Amersfoort. Toen kreeg ik alleen een zakje met Hollandse vlaggetjes prikkers......
We zijn toen naar Brabant gereden (vriendinnen wonen redelijk verspreid over het hele land, vandaar dat Brabant redelijk in het midden lag). Aangekomen in Haaren, hebben we eerst een high tea gedaan. Erg lekker met veel zoetigheden!!! daar heb ik een paar houten klompen (blank hout) gekregen die we gepimpt hebben.
Daarna hebben we in Haaren een workshop gedaan, hoe we massageolie moesten maken. Maar natuurlijk ook massagetechnieken geleerd. Dit kunnen we nu haarfijn uitleggen aan onze mannen zodat we verwent kunnen worden.
Hierna zijn we naar Eindhoven gegaan waar we heerlijk gegeten hebben. Maar ondertussen kreeg ik een 'pakje' aan. Drie maal raden wat dat was: Kaasmeisje (n.a.v. mijn emailadres maar natuurlijk ook het emigreren naar Praag).
Het was zo'n mooi pakje dat zelfs toeristen vroegen of ze met mij op de foto mochten!!
Trouwdag 28-08-2009
De grote dag gaat beginnen. Op het eerst moment dat ik naar buiten keek, was het erg grauw en grijs weer. Maar toch had ik er het volle vertrouwen in dat de zon het vandaag niet ging laten afweten…… René heeft vannacht bij zijn ouders geslapen (op een half leeg luchtbed!). De aanstaande bruidegom stond al om 7:30 broodjes te smeren. Om 9:00 is René samen met zijn broer Edwin de trouwauto gaan ophalen. We hebben gekozen voor een mooie ruime auto, een oude Fiat 500!!! Dit had alles te maken met een foto die we vorig jaar hebben gemaakt tijdens ons eerste tripje naar Rome. René heeft daar een oude kentekenplaat van een Fiat 500 gefotografeerd. Later zagen we pas wat er op die kentekenplaat stond. G 79067 Roma. Dit was allemaal wel heel toevallig:
G; Genieten, Geluk, Geboorte79; 1979 het geboortejaar van Sandra
67; 1967 het geboortejaar van René
Roma; eerste tripje met ons tweetjes
Nog een leuk weetje is dat de auto opgehaald moest worden op de ‘Kruisboog”. René heeft als sterrenbeeld; Boogschutter. Allemaal toeval of zijn we nu teveel aan het zoeken????
Maar nu terug naar de grote dag. Er blijken twee lampjes van de auto kapot te zijn. Die moeten natuurlijk eerst gemaakt worden en om de tijd te doden hebben de twee broers nog lekker gevoetbald. Echt iets wat je doet op je Trouwdag niet waar????
Eenmaal in de auto valt het nog niet mee om deze luxe auto te besturen. Eerst starten en leren schakelen. Het stukje op de snelweg van Veenendaal naar Duiven was helemaal een avontuur in een kleine koekblik die niet harder dan 80 km per uur rijdt. Er was stevige wind en de banden van de passerende vrachtwagens leken even groot als de Fiat 500.
Intussen moest ik om 9:00 bij de kapper zijn waar tevens mijn make-up werd aangebracht. Erg leuk allemaal want het hele kappersteam leeft met je mee en heeft ieder zijn verhaal.
Om 11:00 kwamen mijn ouders, oma en oom en tante naar Duiven. Ze zouden mij helpen met aankleden. Detail was dat het hele huis in Duiven één week eerder was leeg gehaald. Alles was verhuisd naar Praag. Behalve een Tuinstoelen set en oude sofa stond er niet in de kamer.
We hebben gezamenlijk eerst koffie gedronken en een lekker bonbonnetje gegeten om het lege huis een beetje gezellig te maken.
René kwam aanrijden in de Fiat 500 en was heel groot in vergelijking met die kleine auto. Het was een erg grappig gezicht.
Leuk detail was dat ik op het laatste moment de trouwringen aan mijn vader heb gegeven. Stel je voor sta je daar bij ‘het ringen moment’ zonder ringen.
We hebben ons in de auto gewurmd maar het paste! We zijn met de fotograaf vertrokken om de trouwfoto’s te maken. Als eerste zijn we door Arnhem naar het park Sonsbeek gereden. Onderweg hadden we natuurlijk veel bekijks in onze auto.
In Sonsbeek kwam er ook een vrouw naar ons toe die zei dat ze ons veel leuker vond met onze Fiat. Verderop stond schijnbaar een grote Rolls Royce!
Na Sonsbeek zijn we verder gereden naar de Veluwe. We konden gewoon met onze auto het voetgangerspad een stukje oprijden. Alle mensen kijken en lachen. We hebben lekker in de hei gelegen voor de foto’s .
Aangekomen bij het gemeentehuis; Marten van Rossumhuis, moesten onze gasten natuurlijk lachen om onze Fiat. René paste er echt maar net in!!!
Maar nu naar het serieuzere gedeelte. Op muziek van Andrea Bocelli (weer een link naar Italië) liep René aan de hand van zijn moeder als eerst de zaal in. Ik volgde aan de hand van mijn vader.
We werden uiteraard welkom gegeten door de ambtenaar van de burgerlijke stand. Er volgde een kort verhaaltje over het Marten van Rossumhuis wat in de volksmond vaak het Duivelhuis wordt genoemd. Daarna werd er het verhaal van ‘de ontmoeting’ vertelt en er werd gerefereerd naar de voorkant van onze trouwkaart; de kentekenplaat in Rome en zijn betekenis.
René heeft bij het geboortejaar van Sandra vertelt hoe hij elke ochtend ontwaakt met een Glimlach op zijn gezicht.
Leuk detail is dat René mij voor de gek probeerde te houden dat hij een lang verhaal ging vertellen van wel zo’n 20 minuten. En als klapper dat hij erbij zou gaan zingen. Nou René kan veel maar zingen kan hij echt niet!!! Uit eindelijk blijkt alles ingekort te zijn naar 1 zin!
Bij het geboortejaar van René heb ik vertelt hoe onze relatie in een stroomversnelling is beland, al voelt dat voor ons absoluut niet zo. Maar onze omgeving heeft de verrassing nog niet verwerkt of we komen alweer met de volgende aan! Trouwen met René betekent voor mij, genieten van het leven, genieten van elkaar. Elkaar vertrouwen en steunen in goede en slechte tijden. Het laatste jaar heb ik veel steun van René ontvangen en hij heeft me weer het vertrouwen en een positieve kijk op het leven gegeven. Ook ik wordt elke ochtend wakker met een glimlach op mijn gezicht omdat ik naast het lachende gezicht van René lig. René is voor mij, het zonnetje! Ook vandaag is de zon weer gaan schijnen na een grijs begin van de dag. Uiteraard heb ik dit alles niet zonder hapering of traan kunnen zeggen. Maar de zaal heeft met mij gehuild. Erg mooi moment dus.
Verder met het plechtige gedeelte. De beloftes; René knijpt zowat mijn hand fijn tijdens het JA-woord. Maar beide zeggen volmondig “JA”.
Getuige en broer Edwin geeft de ringen aan. Deze schuiven zonder problemen aan elkaars vinger. Daarna wordt de huwelijksakte getekend onderbegeleiding van muziek van Guus Meeuwis; ‘Dat komt door jou” Uiteraard wordt er ook door de twee getuigen Edwin en Regina (beste vriendin van mij) getekend.
Regina doet dit snikkend, zullen de hormonen zijn geweest. Regina is namelijk hoog zwanger! We zijn beide opgelucht en onze hartjes beginnen weer normaal te kloppen.
Aan het eind van dit serieuze onderdeel van de dag worden we door onze gasten gefeliciteerd onder begeleiding van muziek van Coldplay; Viva la Vida (ons nummer). Als we naar buiten lopen worden toegejuicht en zijn er mooie bellenblazers!!! Leuke verrassing van Fabian en Ralph.
We gaan naar het Italiaanse restaurant Trattoria Da Giolio. Dit ligt schuin tegenover het gemeentehuis, dus lekker praktisch en dichtbij! Net op dat moment begint het een paar druppels te regenen. Maar we zijn snel binnen en het dus op al onze mooie moment prachtig weer geweest.
Bij Da Giolio proosten we met een glas Prosecco. We worden nogmaals gefeliciteerd en krijgen allemaal mooie cadeaus. We hebben heerlijk gegeten met bijpassende wijnen. Er was gelukkig voldoende tijd tussen de verschillende gerechten door om gezellig bij te kletsen. Edwin heeft nog even het woord genomen en een aantal anekdotes over René vertelt. Over de een gat in de bank branden met een brandende houten pollepel. Help wat gaat ons kind dan wel niet allemaal uitspoken met zo’n vader als voorbeeld??? Maar Edwin vertelde ook over de vele vakantie die ze als broers vaak met de trein en op de fiets door heel Europa hebben afgelegd.
Regina heeft haar taak als Getuige van mij ook heel serieus genomen en een super leuk vrijgezellenfeest georganiseerd één week voor ons trouwen. (bijbehorende verhaal en foto’s zijn in een ander bericht te vinden.) Regina vond het daarom nodig om foto’s en een filmpje van deze dag met alle aanwezige gasten te delen d.m.v. een beamer.
Na het diner hebben we afgesloten met een bruidtaart. Deze hadden we zelf laten maken. Op de 5 verschillende taartjes hebben we verschillende onderdelen van ons leven uitgebeeld.
@= de ontmoeting via internet
Mes en vork= omdat we van lekker eten houden
Vliegtuig= veel reizen
Baby on Board= omdat we natuurlijk zwanger zijn.
Snelweg met Holland en Praag= omdat we verhuizen naar Praag!
Aan het einde van de avond hebben we iedereen bedankt en een klein kompas meegegeven. Dit kompas symboliseert dat de weg naar ons altijd makkelijk te vinden is!!!
Zo, een heel verhaal maar erg genoten van een mooie dag en een dag precies zoals wij dat wilde!
Ik hoop dat jullie ook genoten hebben om onze belevenissen te lezen.
groetjes Sandra en René
vrijdag 18 september 2009
Terug in Praag 13-09-2009
Tja, We zijn weer op de aardbodem geland. We hebben de afgelopen weken op een roze wolk geleefd. Stiekem blijven we nog een beetje zweven!
Maar nu begint ons echte leventje in Praag. Het was fijn om weer thuis te komen. Het voeld echt helemaal als thuis. Met onze eigen spulletjes is dat echt al gelukt. Er valt nog wel veel te ontdekken in zo'n stad als Praag. Voorlopig gaan we ons zeker niet vervelen!
Binnenkort meer updates
groetjes Sandra en René
Maar nu begint ons echte leventje in Praag. Het was fijn om weer thuis te komen. Het voeld echt helemaal als thuis. Met onze eigen spulletjes is dat echt al gelukt. Er valt nog wel veel te ontdekken in zo'n stad als Praag. Voorlopig gaan we ons zeker niet vervelen!
Binnenkort meer updates
groetjes Sandra en René
Abonneren op:
Posts (Atom)