Trouwdag 28-08-2009

De grote dag gaat beginnen. Op het eerst moment dat ik naar buiten keek, was het erg grauw en grijs weer. Maar toch had ik er het volle vertrouwen in dat de zon het vandaag niet ging laten afweten…… René heeft vannacht bij zijn ouders geslapen (op een half leeg luchtbed!). De aanstaande bruidegom stond al om 7:30 broodjes te smeren. Om 9:00 is René samen met zijn broer Edwin de trouwauto gaan ophalen. We hebben gekozen voor een mooie ruime auto, een oude Fiat 500!!! Dit had alles te maken met een foto die we vorig jaar hebben gemaakt tijdens ons eerste tripje naar Rome. René heeft daar een oude kentekenplaat van een Fiat 500 gefotografeerd. Later zagen we pas wat er op die kentekenplaat stond. G 79067 Roma. Dit was allemaal wel heel toevallig:

G; Genieten, Geluk, Geboorte

79; 1979 het geboortejaar van Sandra

67; 1967 het geboortejaar van René

Roma; eerste tripje met ons tweetjes

Nog een leuk weetje is dat de auto opgehaald moest worden op de ‘Kruisboog”. René heeft als sterrenbeeld; Boogschutter. Allemaal toeval of zijn we nu teveel aan het zoeken????

Maar nu terug naar de grote dag. Er blijken twee lampjes van de auto kapot te zijn. Die moeten natuurlijk eerst gemaakt worden en om de tijd te doden hebben de twee broers nog lekker gevoetbald. Echt iets wat je doet op je Trouwdag niet waar????

Eenmaal in de auto valt het nog niet mee om deze luxe auto te besturen. Eerst starten en leren schakelen. Het stukje op de snelweg van Veenendaal naar Duiven was helemaal een avontuur in een kleine koekblik die niet harder dan 80 km per uur rijdt. Er was stevige wind en de banden van de passerende vrachtwagens leken even groot als de Fiat 500.

Intussen moest ik om 9:00 bij de kapper zijn waar tevens mijn make-up werd aangebracht. Erg leuk allemaal want het hele kappersteam leeft met je mee en heeft ieder zijn verhaal.

Om 11:00 kwamen mijn ouders, oma en oom en tante naar Duiven. Ze zouden mij helpen met aankleden. Detail was dat het hele huis in Duiven één week eerder was leeg gehaald. Alles was verhuisd naar Praag. Behalve een Tuinstoelen set en oude sofa stond er niet in de kamer.

We hebben gezamenlijk eerst koffie gedronken en een lekker bonbonnetje gegeten om het lege huis een beetje gezellig te maken.

Om 12:30 kwam de fotograaf en zijn er een paar laatste foto’s gemaakt in een leeg huis. Niet veel later kwam René mij ophalen. Op dat moment waren er een paar zenuwen; wat zou René van mij vinden. Maar ik wist ook dat René het helemaal super zou vinden. Ik was niet geheel in het traditioneel in het wit maar had een mooie zwarte top aan met een witte, gedrapeerde rok.

René kwam aanrijden in de Fiat 500 en was heel groot in vergelijking met die kleine auto. Het was een erg grappig gezicht.

René belde aan en ik deed natuurlijk direct open. René had alleen nog maar oog voor zijn bruid. Hij was erg verrast door de jurk maar vond het perfect bij me passen.

Leuk detail was dat ik op het laatste moment de trouwringen aan mijn vader heb gegeven. Stel je voor sta je daar bij ‘het ringen moment’ zonder ringen.

We hebben ons in de auto gewurmd maar het paste! We zijn met de fotograaf vertrokken om de trouwfoto’s te maken. Als eerste zijn we door Arnhem naar het park Sonsbeek gereden. Onderweg hadden we natuurlijk veel bekijks in onze auto.

Bij Sonsbeek hebben we een aantal foto’s gemaakt bij Hollandse Koeien. Deze koeien wilde natuurlijk niet luisteren en stil staan voor de foto. We moesten dus een beetje geduld hebben. Ook de zon was af en toe een beetje lastig. Die ging af en toe zich verschuilen achter een wolk. Maar door een stevige wind was het nooit lang wachten of de zon kwam weer tevoorschijn.
In Sonsbeek kwam er ook een vrouw naar ons toe die zei dat ze ons veel leuker vond met onze Fiat. Verderop stond schijnbaar een grote Rolls Royce!

Na Sonsbeek zijn we verder gereden naar de Veluwe. We konden gewoon met onze auto het voetgangerspad een stukje oprijden. Alle mensen kijken en lachen. We hebben lekker in de hei gelegen voor de foto’s .

Na de Veluwe zijn we naar Arnhem gereden. We zouden naar de Rijnkade gaan maar René dacht een kortere route te kunnen nemen. We kwamen verkeerd uit en reden bijna de parkeergarage in. Maar gelukkig konden we nog net via het fietspad en de busbaan weer op de weg komen. Erg handig zo’n kleine auto. Toch waren we lekker sneller bij de Rijnkade dan onze snelle auto van de fotograaf!! Na de laatste foto’s moesten we snel naar het Marten van Rossumhuis waar we gingen trouwen. Onderweg hebben we nog voorbijgangers aangesproken of zij wisten waar het gemeentehuis was. Op dat moment stonden we om de hoek, grapje natuurlijk. (Tijd rekken, dan had de fotograaf genoeg tijd om bij het gemeentehuis te komen). Kortom we hebben erg veel lol gehad met het foto’s maken.

Aangekomen bij het gemeentehuis; Marten van Rossumhuis, moesten onze gasten natuurlijk lachen om onze Fiat. René paste er echt maar net in!!!

Maar nu naar het serieuzere gedeelte. Op muziek van Andrea Bocelli (weer een link naar Italië) liep René aan de hand van zijn moeder als eerst de zaal in. Ik volgde aan de hand van mijn vader.

We werden uiteraard welkom gegeten door de ambtenaar van de burgerlijke stand. Er volgde een kort verhaaltje over het Marten van Rossumhuis wat in de volksmond vaak het Duivelhuis wordt genoemd. Daarna werd er het verhaal van ‘de ontmoeting’ vertelt en er werd gerefereerd naar de voorkant van onze trouwkaart; de kentekenplaat in Rome en zijn betekenis.

René heeft bij het geboortejaar van Sandra vertelt hoe hij elke ochtend ontwaakt met een Glimlach op zijn gezicht.

Leuk detail is dat René mij voor de gek probeerde te houden dat hij een lang verhaal ging vertellen van wel zo’n 20 minuten. En als klapper dat hij erbij zou gaan zingen. Nou René kan veel maar zingen kan hij echt niet!!! Uit eindelijk blijkt alles ingekort te zijn naar 1 zin!

Bij het geboortejaar van René heb ik vertelt hoe onze relatie in een stroomversnelling is beland, al voelt dat voor ons absoluut niet zo. Maar onze omgeving heeft de verrassing nog niet verwerkt of we komen alweer met de volgende aan! Trouwen met René betekent voor mij, genieten van het leven, genieten van elkaar. Elkaar vertrouwen en steunen in goede en slechte tijden. Het laatste jaar heb ik veel steun van René ontvangen en hij heeft me weer het vertrouwen en een positieve kijk op het leven gegeven. Ook ik wordt elke ochtend wakker met een glimlach op mijn gezicht omdat ik naast het lachende gezicht van René lig. René is voor mij, het zonnetje! Ook vandaag is de zon weer gaan schijnen na een grijs begin van de dag. Uiteraard heb ik dit alles niet zonder hapering of traan kunnen zeggen. Maar de zaal heeft met mij gehuild. Erg mooi moment dus.

Verder met het plechtige gedeelte. De beloftes; René knijpt zowat mijn hand fijn tijdens het JA-woord. Maar beide zeggen volmondig “JA”.

Getuige en broer Edwin geeft de ringen aan. Deze schuiven zonder problemen aan elkaars vinger. Daarna wordt de huwelijksakte getekend onderbegeleiding van muziek van Guus Meeuwis; ‘Dat komt door jou” Uiteraard wordt er ook door de twee getuigen Edwin en Regina (beste vriendin van mij) getekend.

Regina doet dit snikkend, zullen de hormonen zijn geweest. Regina is namelijk hoog zwanger! We zijn beide opgelucht en onze hartjes beginnen weer normaal te kloppen.

Aan het eind van dit serieuze onderdeel van de dag worden we door onze gasten gefeliciteerd onder begeleiding van muziek van Coldplay; Viva la Vida (ons nummer). Als we naar buiten lopen worden toegejuicht en zijn er mooie bellenblazers!!! Leuke verrassing van Fabian en Ralph.

We gaan naar het Italiaanse restaurant Trattoria Da Giolio. Dit ligt schuin tegenover het gemeentehuis, dus lekker praktisch en dichtbij! Net op dat moment begint het een paar druppels te regenen. Maar we zijn snel binnen en het dus op al onze mooie moment prachtig weer geweest.

Bij Da Giolio proosten we met een glas Prosecco. We worden nogmaals gefeliciteerd en krijgen allemaal mooie cadeaus. We hebben heerlijk gegeten met bijpassende wijnen. Er was gelukkig voldoende tijd tussen de verschillende gerechten door om gezellig bij te kletsen.

Edwin heeft nog even het woord genomen en een aantal anekdotes over René vertelt. Over de een gat in de bank branden met een brandende houten pollepel. Help wat gaat ons kind dan wel niet allemaal uitspoken met zo’n vader als voorbeeld??? Maar Edwin vertelde ook over de vele vakantie die ze als broers vaak met de trein en op de fiets door heel Europa hebben afgelegd.

Regina heeft haar taak als Getuige van mij ook heel serieus genomen en een super leuk vrijgezellenfeest georganiseerd één week voor ons trouwen. (bijbehorende verhaal en foto’s zijn in een ander bericht te vinden.) Regina vond het daarom nodig om foto’s en een filmpje van deze dag met alle aanwezige gasten te delen d.m.v. een beamer.

Na het diner hebben we afgesloten met een bruidtaart. Deze hadden we zelf laten maken. Op de 5 verschillende taartjes hebben we verschillende onderdelen van ons leven uitgebeeld.

@= de ontmoeting via internet

Mes en vork= omdat we van lekker eten houden

Vliegtuig= veel reizen

Baby on Board= omdat we natuurlijk zwanger zijn.

Snelweg met Holland en Praag= omdat we verhuizen naar Praag!

Aan het einde van de avond hebben we iedereen bedankt en een klein kompas meegegeven. Dit kompas symboliseert dat de weg naar ons altijd makkelijk te vinden is!!!

Zo, een heel verhaal maar erg genoten van een mooie dag en een dag precies zoals wij dat wilde!

Ik hoop dat jullie ook genoten hebben om onze belevenissen te lezen.

groetjes Sandra en René