Ik heb een poging gedaan om onze fantastische huwelijkreis te beschrijven. Maar wees gerust alle schunnige details heb ik achterwegen gelaten en ik laat jullie alleen meegenieten van het beschaafde deel van de reis!!!!
Zaterdag 29-08-2009
We zijn verder naar het Vaticaan gelopen. Hier wordt er streng op toegezien dat er niemand met blote armen of benen de Sint Pieter in gaat. Het is er erg leuk om te zien hoe mensen toch proberen om binnen te komen. De Sint Pieter is geheel met marmer bekleed. Verder is de kerk vrij leeg. Na de Sint Pieter zijn we via kleine straatjes richting Piazza Nuovo gelopen. Hier hebben we vorig jaar bij een klein pleintje heerlijk geluncht. We doen een poging om dit lekkere plekje weer te vinden. En natuurlijk met de SanSan aan lukt dat! Na onze lunch zijn we langs de rivier richting ons hotel. Het was een redelijke wandeling op een benauwde dag maar desondanks de moeite waard.
De volgende dag verlaten we Rome. We gaan naar het vliegveld waar een huurauto klaar staat. Rene had een Fiat 500 gehuurd (gezien onze trouwauto leek hem dit wel toepasselijk). Natuurlijk zou het nieuwe model Fiat 500 zijn maar het blijft een kleine auto. Zeker gezien onze grote koffers. Gelukkig was de Fiat 500 niet beschikbaar en kregen we een grotere auto voor dezelfde prijs. Het werd een Fiat Qubo in een gifgroene kleur. Kortom een super lelijke auto maar wel praktisch. Qua ruimte maar ook zeker de kleur die erg makkelijk is te herkennen op een volle parkeerplaats! We rijden van Rome naar Assisi in Umbrië. We gaan eerst op zoek naar een leuke slaapplaats bij een agrituristico in de buurt. Maar schijnbaar hebben alle mensen siësta want er wordt niet open gedaan. Erg jammer want er zaten best mooie plekjes bij. Uiteraard vinden we toch een mooi plekje. Laat in de middag bezoeken we nog Assisi. Gelukkig zijn de grote groepen toeristen alweer vertrokken. Assisi is een soort bedevaartsoord voor de heilige Franciscus. Daar moet Sandra natuurlijk heen als een van je doopnamen Franciscus is! Assisi is verder een bergdorpje dat vrij rustig is als de grote groepen toeristen het stadje verlaten hebben.
De volgende dag besluiten we richting de kust te rijden. In de buurt van Ancona vinden we een klein dorpje Sirolo waar we willen overnachten. We proberen het bij een hotel met zwembad en uitzicht op zee. We kunnen een kamer krijgen voor €80. Maar dat vinden we teveel. Als we weg zijn gelopen komt de eigenaar ons achterna. Hij heeft nog wel een alternatief, een kamer zonder zeezicht. En met een zielig gezicht en veel mokken biedt hij ons de kamer uit eindelijk aan voor €50. Later blijkt helaas dat we geen gebruik mogen maken van het zwembad. Het hotel is namelijk opgedeeld in 3 gedeeltes. Een verdeling tussen 3 broers. De eigenaar omschrijft het als 'the real italian story'. Voor ons wel weer een aparte ervaring. We hebben 's middags nog wel lekker op het kiezelstrand gelegen. Daarna zijn we in het dorp op een terras gaan zitten en hebben we cocktails gedronken (voor Sandra natuurlijk alleen de non alcoholico varianten).
De dag erna naar Arezzo geweest waar een feest aan de gang was. Dit is te vergelijken met de 'palio' in Siena. Een strijd te paard tussen de verschillende wijken van de stad. Iedere wijk met zijn eigen kostuum. Helaas waren er geen wedstrijden op het tijdstip dat wij er waren.
De laatste week is inmiddels helaas al aangebroken. We hebben San Gimignano bezocht, een mooi stadje maar erg toeristisch. Het hele stadje is gerenoveerd maar alles is gericht op de toerist. We hebben hier ontbeten, bij een soort bakker. De 2 dames achter de toonbank waren erg potig en niet op hun mondje gevallen. Als er een toerist binnen kwam die stiekem wilde gaan plassen, dan lieten ze merken dat ze je gezien hadden. En er ging daarom niemand weg zonder iets te kopen.
's avonds lekker anti pasti gegeten en van een mooie zonsondergang genoten met Andrea Bocelli op de achtergrond.
De volgende dag hebben we Firenze bezocht. De stad hebben we beide al een keer eerder bezocht, we hoeven dus niet perse alle toeristen attracties te zien. Het valt ons op dat het heel erg druk is. Op een groot plein staan misschien wel 20 groepen met toeristen en hun gids. Lekker rondgewandeld door de stad. De temperatuur was heerlijk, er was een redelijke wind maar de zon scheen volop! We hebben geluk want het is een speciale dag in Firenze en alle kerken zijn gratis te bezoeken. (kleine meevaller, want we geven al genoeg geld uit!!)
De volgende dag begint onze reisdag richting Venetië. Omdat we de auto pas een dag later hoeven in te leveren besluiten vlakbij Venetië onze slaapplek te zoeken. We komen uit bij Lido Di Jesolo. Dit is een badplaats, waar we overspoeld worden door Oostenrijkers en Duitsers. Het stadje heeft een super lange boulevard met winkels en cafeetjes en andere toeristen onzin. Echt zo’n badplaats wat leuk is voor maximaal een dag (tenminste dit geldt duidelijk voor ons).
De volgende dag vertrekken we vroeg richting het vliegveld van Venetië. Hier leveren we de auto in en gaan met een bus verder naar de stad Venetië. Dit kan uiteraard maar tot aan het grote bus en trein station want verder gaat hier alles met Busboten, watertaxi’s en gondels! Als we de bus zijn uitgestapt en we lopen naar het grote kanaal, wanen we ons echt in een sprookje. Ik ben inmiddels een paar keer in Venetië geweest maar het blijft een geweldige ervaring hoe anders deze stad is. Uiteraard zijn er duizenden toeristen. Maar als je blijft overnachten in de stad hoor je vanaf 17:00 weer de echte Vientiane om je heen. Het sfeertje veranderd, het wordt gemoedelijker en de Vientiane gaan wat drinken of zoeken plekje om te eten. We hebben een fijn hotel vlakbij het grote kanaal en de vismarkt. Het ligt heel centraal en dichtbij de Rialtobrug. Nadat we in ons hotel ingecheckt zijn gaan we snel de stad verkennen. Langs de vele smalle straatjes en bruggetjes komen uiteraard uit bij het San Marco plein. Een heerlijke plek om even op een stoepje te zitten en mensen te bekijken. We zijn ook even in de Campanile di San Marco geweest. (De grote toren op het San Marco plein, er was gelukkig een lift, dus het was geen zware beklimming!!) Het geeft een prachtig uitzicht over de stad, zijn daken, kanaaltjes en de eilanden erom heen. Verder hebben we uiteraard nog genoten van een heerlijk Italiaans ijsje, bij een vrij klein en simpel zaakje maar het was O zo lekker!!
Onze voorlaatste dag zijn we de overige eilanden van Venetië gaan verkennen. Maar eerst hebben we over de vis en groent/fruitmarkt gelopen. Geweldig om te zien hoe alles wordt aangeleverd per boot. We zijn verder gegaan en begonnen bij het eiland Burano. We zijn lekker met de busboot hier naar toe gevaren. Burano staat bekent als het ‘kanteiland’. Niet dat wij nu zo’n kant liefhebbers zijn maar het eiland is vooral leuk door zijn kleurrijke huisjes. Echt heel gezellig! Nadat we heerlijk geluncht hebben, zijn we vertrokken naar Murano. Dit eiland staat bekend als ‘glasblazerseiland’. Tussen de toeristenwinkels (die vaak ‘echt Aziatisch’ glaswerk onder de noemer ‘Murano Glaswerk’ proberen te verkopen) vindt je nog de echte Gallery’s. Wij zijn er een aantal ingelopen. Het is echt fantastisch om te zien welke kunstwerken er van glas gemaakt worden.
We hebben dan ook van het cadeaugeld van de bruiloft een mooi glaskunstwerk gekocht. Het is van 'Massimiliano Schiavon'. Het was een mooie ervaring, we waren het uiteraard niet van plan maar zijn toch verliefd geworden op dit kunstwerk. We hebben zeker 2 uur in de zaak rond gelopen en hebben uitleg gekregen over de verschillende materialen en technieken van glasblazers. Verder hebben we zeer veel verschillende kunstwerken bekeken. Uiteraard erg duur. We hebben uitgelegd waarom dat we iets wilde kopen en wat het budget ongeveer was. Toen heeft de verkoopster de eigenaar en tevens kunstenaar Massimiliano zelf erbij gehaald en we hebben een fikse korting gekregen.
Alles wordt naar Praag gestuurd met echtheidscertificaat met 'commerciële' waarde. Na wat huiswerk op internet zijn we er achter gekomen dat het allemaal klopt wat er ons vertelt is. Dus we hebben er vertrouwen in dat we geen kat in de zak gekocht hebben. (Het is toch altijd maar een beetje afwachten....)
Sinds onze huwelijksreis kan René onze kleine beter voelen, wordt het voor hem ook tastbaarder. Al blijft het voor ons beide nog steeds vreemd om straks papa en mama te zijn. Het Buikje kan ik nu niet meer verstoppen.
Liefs
Het pasgetrouwde stel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten