Eerste echte 2 weken in Praha 26-09-2009

Zo eindelijk ga ik de eerste echte 2 weken in Praha beschrijven. Misschien klinkt het ongelofelijk maar ik ben namelijk al vrij druk om mensen te ontmoeten en verschillende activiteiten te doen. In de eerste echte week was er door de Nederlandse Kamer van Koophandel op dinsdag 15 sept. een bijeenkomst georganiseerd ter gelegenheid van 'Prinsjesdag'. We hadden er 's avonds eigenlijk niet zoveel zin in maar het was een mogelijkheid om mensen te leren kennen. De Ambassadeur heeft de troonrede zeer kort samengevat en verder was er een lezing van een professor. Na afloop was er Indonesische rijsttafel. We hebben een aantal mensen ontmoet maar uiteindelijk was de meest interessante ontmoeting voor mij met een Nederlandse vrouw. Al 8 jaar woonachtig in Praag.

Zij kent een hoop mensen en heeft me inmiddels in contact gebracht met een vrouw die yoga lessen geeft voor Zwangere. En ook met een vrouw die bevallen is in Praag. Ik heb direct in diezelfde week op vrijdag kennisgemaakt met Miriam die de yogalessen geeft. De eerste les van twee andere zwangere vrouwen zat er net op. We hebben dus met 3 Nederlandse zwangere vrouwen verhalen en ervaringen uitgewisseld. Welke gynaecoloog zij hadden en andere tips.

Miriam heeft me diezelfde dag nog gemaild om me erop te attenderen dat er deze week een cursus 'Czech art and Culture' begon. Ik heb direct hierop gereageerd en kon gelukkig nog mee doen. Ik heb afgelopen Woensdag dan ook de eerste les gehad. Ik ben niet zo kunst gedreven maar het is een leuke manier om meer van Praag te leren kennen en natuurlijk ook andere mensen te leren ontmoeten.

Na de cursus had ik afgesproken om bij Saskia te gaan lunchen. Saskia is ook een Nederlandse vrouw die hier ruim 2 jaar geleden is bevallen van een tweeling. Ik was hier samen met Carolina die ook zwanger is (en de yogalessen volgt). Saskia heeft met ons echt heel veel tips en ervaring gedeeld. Het was super om te horen hoe alles hier in Praag geregeld is. Leuk detail bijvoorbeeld, dat je heel erg moet opletten, als je een meisje krijgt, op het schrijven van de achternaam. In de Tsjechische taal heb je namelijk te maken met mannelijke en vrouwelijke vervoegingen. De naam Evers wordt dus bij een meisje Eversova, of zoiets. Dat willen we natuurlijk niet!! Dus na de bevalling moeten we heel erg opletten!! De man mag ook niet zomaar bij de bevalling zijn. Vaak is een witte enveloppe met inhoud een oplossing.......
Ondanks de vele verhalen en het inzien dat hier de zaken anders geregeld zijn, heb ik er nog steeds alle vertrouwen in dat veel dingen in Praag goed geregeld zijn.

Veel van de Nederlanders wonen in Praag 5 en 6. In Praag 5 staat namelijk de internationale school. Als je al kinderen hebt is het dus fijn als je daar in de buurt woont. Echter dan krijg je dus wel dat je een soort Expat woonwijk krijgt. Ik heb hier met René in de wijk rondgereden maar wij vonden het helemaal niets! Het zijn allemaal dezelfde huizen in zachte kleuren en het voelde als een Amerikaanse woonwijk. Wij zijn dus nog steeds heel blij dat we juist in het centrum wonen. Maar we begrijpen wel de keuze van de anderen om dichterbij de internationale school te wonen. Het is praktischer en ook voor de kinderen erg handig met speelkameraadjes. Maar voorlopig hoeven wij hier nog niet aan te beginnen!

Afgelopen dinsdag had ik om 10 uur al afgesproken om met een andere Nederlandse zwangere vrouw koffie te gaan drinken in de stad. Het was erg leuk, want na een tijdje kwamen we er achter dat zij ook Limburgse is. Toch geeft dat gelijk een band..... Het was ook wel fijn om te merken dat ze vrij nuchter was, ook over haar zwangerschap (ze heeft wel al 2 kinderen dus kan me veel vertellen). Maar Miranda is ook nuchter in het expat leven. Zij woont ook niet bij de 'meerderheid' en is eigenlijk op zoek naar een internationale vriendenkring. Zij heeft me er daarom op geattendeerd dat er in Praag een groep bestaat die zich IWAP noemt (International Woman Association Praque). Het schijnt dat deze IWAP ook meer activiteiten in het centrum organiseren. Hier ga ik dus maar eens naar kijken. Met Miranda ga ik in ieder geval op vrijdagochtend de yogalessen volgen.

Kortom ik heb al heel wat mensen ontmoet. Dit zijn tot nu toe dus allemaal Nederlandse vrouwen. Dit was niet echt de bedoeling geweest maar ik moet eerlijk bekennen zo in het begin is het wel super handig en leuk.
Naast al die contacten en praatjes over zwangerschappen ben ik vooral bezig om de omgeving te ontdekken. Qua winkeltjes enzo. Gelukkig heb ik ook een goede kaaswinkel gevonden. Want de Nederlandse kaas is bijna niet te krijgen in de supermarkt. Zo ben ik ook iedere dag lekker in beweging. En met het heerlijke nazomer weer (gemiddelde weektemperatuur was deze week 25 graden) is dat echt genieten in deze stad.

Afgelopen donderdag had ik een eerste afspraak met een gynaecoloog. Ik ben was er erg benieuwd naar. Vorige week heb ik namelijk al een ziekenhuis bezocht. Dit ziekenhuis werd door de collega's van René aanbevolen. Ik had op internet gekeken, het zag er allemaal goed uit. De internetsite was in het Engels en de foto's van de bevallingskamers zagen er goed. Echter toen ik bij het ziekenhuis aan kwam zag ik een oud maar statig gebouw. Binnen was het best oud en het personeel zag er natuurlijk ook Oost Europees uit. Ik kon op de afdeling gynaecologie geen loket vinden. Artsen en verpleegkundigen zaten allemaal achter gesloten deuren. Na een tijdje gekeken en gewacht te hebben, heb ik een zwangere vrouw aangesproken. Gelukkig sprak ze een beetje Engels. Zij vertelde mij dat ik me beneden moest melden maar dat er een risico in zat dat het ziekenhuis geen plaats meer had voor mij. In Tsjechië is het zo geregeld dat iedereen in het ziekenhuis bevalt. Je moet je dus van te voren bij een bepaald ziekenhuis gaan aanmelden. Hier is per maand maar ruimte voor een ‘x’ aantal patiënten. In het ziekenhuis waar ik was, was er inderdaad geen ruimte voor mij. Dat was op zich wel even een kleine dreun in het gezicht. Toch had ik al snel weer het vertrouwen dat ook dit wel opgelost zou worden. Er zijn meer ziekenhuizen in Praag en daarbij komt ook nog eens dat je via je verzekering een hoop geregeld kan krijgen omdat je Expat bent. Kortom buitenlanders betalen meer dan de Tsjechen en dit zal deuren wel openen (hoop ik dan maar). Gelukkig zijn dit soort verzekeringskwesties door TNT voor ons geregeld. Dus voorlopig staan we er nog positief in maar een avontuur is het wel!

Maar donderdag dus mijn eerste bezoek aan de gynaecoloog. Dit was niet in een ziekenhuis maar in een soort kliniek. Het zag er allemaal keurig uit. Ik heb samen met de gynaecoloog mijn patiëntenkaart vanuit het Nederlands naar het Tsjechisch vertaalt. Mijn gynaecoloog spreekt wel Engels maar waarschijnlijk niet dagelijks, de start verliep daarom moeizaam. Maar aan het einde had ik het gevoel dat het ijs gebroken was en dat beide partijen een beetje gewent waren aan de communicatie in het Engels. In Tsjechië krijg je bij iedere controle een Echo. Al gaat dit uiteraard anders dan bij de verloskundige in Nederland. Het is een zeer snelle check of alles goed gaat. Effe kijken of het hartje goed klopt en effe kijken naar het hoofdje, armpjes en beentjes. Verder uiteraard de standaard controles van hartslag, urine, gewicht en buikafmetingen. Tot nu toe geen bijzonderheden. Wel blijft het probleem nog bestaan dat ik mezelf moet aanmelden bij een ziekenhuis. Mijn gynaecoloog gaf aan dat de ziekenhuizen waarschijnlijk allemaal zullen zeggen dat ze vol zijn. Ik ga dus maar proberen met een collega van René naar het ziekenhuis te gaan om de taalbarrière te overbruggen.

Afgelopen vrijdag heb ik mijn eerste yogales gehad. Voordat de les begint doen we eerst koffiedrinken met het andere groepje zwangere vrouwen. En wisselen we tips over zwanger zijn maar zeker ook wonen in Praag. Lekker half uurtje kletsen dus! Yogalessen had ik nog nooit eerder gedaan maar het is me zeker bevallen. Veel oefeningen op je ademhaling en houding. Ook tips om straks met een grote buik te buiken en op te staan.

Kleine update over ik en zwanger zijn;
Op dit moment ben ik 24 weken en heb ik nergens last van. Vol energie en geen klachten. Uiteraard heb ik wel al gevoel van leven in mijn buik. Dat begon ik te voelen nog net voor de bruiloft maar nu wordt het gevoel steeds duidelijker en dat is wel erg fijn. Verder groeit mijn buik natuurlijk ook voldoende.

O ja, René vermaakt zich prima op zijn werk. En eet graag sushi in de verschillende bars. Verder houdt hij zich bezig met het keuren van de verschillende Tsjechische wijnen!

Dit was het weer tot de volgende keer!
Groetjes
Sandra